حدود دو ماه قبل، رژیم صهیونیستی عملیات مهندسی «سپر شمالی» را با هدف اعلامیِ از بین بردن تونل‌های حزب‌الله، در نزدیکی مرزهای لبنان آغاز کرد. این اقدام اسرائیل که با هیاهوی بسیار همراه بود، این گمانه را به وجود آورد که جنگ نزدیک است در حالی که چنین نبود. در تمام این مدت اما، حزب‌الله سیاست معناداری را در مواجهه با این عملیات پیش گرفت؛
رئیس #سیا علت ناکامی اطلاعاتی سازمان خود را در پیش بینی سقوط شاه اینگونه توصیف می کند: گروه اطلاعاتی ما در ایران بسیار محدود بود و ما به #اطلاعات کافی دسترسی نداشتیم. چون #شاهدوست قابل #اعتماد ما بود و ما در مورد او به طور جدی و بادقت #جاسوسی نمی کردیم.
شرق فرات و مساله‌ی کردها، هچنان مهم‌ترین دغدغه‌ی ترکیه در سوریه است. اردوغانی که روزی وعده‌ی نماز در مسجد اموی دمشق را داده بود، پس از مدتی به این جمع‌بندی رسید که صحنه‌ی سوریه که آن را فرصت می‌پنداشت، از ناحیه کردی، به تهدیدی برای امنیت ملی و حتی تمامیت ارضی ترکیه تبدیل شده است. لذا چند سالی است که برای رفع این تهدید، به تکاپو افتاده است. ترکیه تا کنون، چند گام جدی در این خصوص برداشته است؛
در پی تصمیم ایالات متحده آمریکا برای خروج یک‌جانبه از توافق هسته‌ای و بازگرداندن تحریم‌های ضد ایرانی، تحریم نفتی و به «صفر» رساندن صادرات نفتی ایران در دستور کار دولت آمریکا قرار گرفت. اما بعد از گذشت بیش از دو ماه از موعد اجرای تحریم نفت ایران، آمریکا هنوز نتوانسته است به خواسته خود دست پیدا کند و بر خریداران نفت ایران جهت توقف واردات از این کشور فشار وارد کند. چرا؟
