تجارت با ونزوئلا را می توان مدلی برای شکل گیری باشگاه کشورهای طرف جنگ اقتصادی با آمریکا دانست که در آن همکاری های اقتصادی بدون دخالت آمریکا و بدون نیاز به دلار آن کشور صورت می گیرد.

شواهد بسیاری، حکایت از فرسایشی‌شدن جنگ اقتصادی آمریکا علیه ایران و کم‌اثر شدن تحریم ­ها دارد. هر میزان که سیاست خارجی ایالات‌متحده، تحریم را ابزاری علیه ایران بداند در مقابل اقتصاد ایران به این تحریم­‌ها خو می­‌گیرد.

یک رسانه غربی در مطلبی نوشت که پروژه فشار حداکثری دونالد ترامپ علیه ایران بر ۲ اهرم اصلی متکی است که یکی از آن ها خفگی سریع اقتصاد ایران از گذر تحریم است.

خروج آمریکا از برجام و تلاش این کشور برای بازگرداندن تحریم‌های ضد ایرانی، خصومت ورزی ایالات متحده را در قبال ایران به بالاترین میزان خود رسانده است. در این بین آنچه آمریکایی‌ها «کمپین فشار حداکثری بر ایران» با هدف تغییر رفتار این کشور و یا به عبارتی بهتر اجبار برای توافقی جدید معرفی می‌کنند را می‌توان از زاویه دیگری دید.