در فرایند انعقاد برنامهی جامع اقدام مشترک (برجام) نهادهای بینالمللی متعددی دخیل بودهاند که بهغیراز شورای امنیت، قدر مشترک همگی آنها سازوکارهای اجرایی غیر الزامآور است . این نهادها در قالب حقوق نرم مبادرت به ارائهی یک سلسله ترجیحات رفتاری مینمایند. از این حیث تأثیر و تاثّراتی که نگارش برجام با هرکدام از این نهادها داشته است مطمح نظر این پژوهش است.