کنفرانس‌های تقریب به‌عنوان شاخص‌ترین اقدام در راستای دیپلماسی وحدت با دو نوع چالش اصلی روبروست. چالش نخست ناظر به چالش‌های ساختاری برگزاری کنفرانس‌های حجیم است که سطح مطلوب تأثیر و تأثر در آن بسیار کاهش می‌یابد. چالش دوم ناظر به کنشگری بالای مؤلفه‌های سیاسی منطقه بر روی دیپلماسی وحدت است که بالتبع کنفرانس تقریب را نیز تحت تأثیر قرار میدهد.