رفتار بازیگران توافق هسته‌ای در قبال متغیرهایی مشخص، موجب شکل‌گیری سناریوهایی می شود که درنتیجه آن‌ها ممکن است ائتلاف فعلی بازیگران سقوط کرده و ائتلاف‌های جدیدی شکل گیرند، مطالعه ظهور و سقوط ائتلاف‌ها و نقاط اشتراک و تمرکز آن‌ها در این یادداشت پژوهشی موردنظر است.

از زمان به نتیجه رسیدن مذاکرات نفس‌گیر هسته‌ای بین ایران و 1+5، میزان تاثیرگذاری هر یک از طرف های مذاکره با جمهوری اسلامی ایران در فرآیند حصول این توافق، از اهمیت خاصی برخوردار شد. در این مقاله به این موضوع پرداخته شده است.