آشتی ملی در سوریه و انتخابات 2014

پایان بحران سوریه ممکن نیست مگر با آشتی ملی و آغاز گفتگوی سوری- سوری. تنها در این صورت است که می‌توان شاهد یک انتخابات پرشور در سوریه بود. انتخاباتی که همه‌ی افکار و سلیقه‌ها در آن شرکت داشته باشند و سرنوشت نهایی سوریه به دست ملت سوریه رقم بخورد. چیزی که شاید به مذاق بعضی از حامیان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای تروریست‌ها خوش نیاید.

یده‌ی انجام آشتی ملی در سوریه از اواسط سال 2012 مطرح شد و در همان زمان، وزارت‌خانه‌ای به همین نام در سوریه تشکیل گردید. اکنون ملاحظه می‌کنیم که این آشتی‌ها و مصالحه‌ها موفق شده امنیت و ثبات را به برخی از مناطقی بازگرداند که زمانی شاهد درگیری‌های خونین بوده است.

در واقع به موازات تلاش نیروهای ارتش سوریه برای کسب پیروزی‌ها و موفقیت‌های جدید در عرصه‌ی میدانی، وزارت آشتی ملی سوریه نیز فعالیت‌های خود را افزایش داده است. برنامه‌ی سازمان یافته‌ای بین ارتش و وزارت آشتی ملی دیده می‌شود و اوج این برنامه‌ریزی‌ها در منطقه‌ی یبرود مشاهده شد.

از طرفی با آزادسازی یبرود، قاره و نبک، جاده‌ی مهم و راهبردی دمشق- حمص به حلب در دست نظام سوریه قرار می‌گرفت و از طرف دیگر اوج برنامه‌ی وزارت آشتی ملی در همین منطقه و در همین برهه‌ی زمانی صورت گرفت. هر دوی این برنامه‌ها همزمان در این منطقه صورت گرفت.

منطقه‌ی دیگری که گواهی بر این ماجرا است، منطقه‌ی غوطه‌ی شرقی است. اهمیت این منطقه به خاطر نزدیکی به دمشق از یک سو و نزدیکی به فرودگاه دمشق از سوی دیگر است؛ ضمن اینکه در این منطقه سکوهای پرتاب موشکی می‌باشد که مشرف به شهر دمشق و فرودگاه بین المللی دمشق است. محاصره‌ی این منطقه توسط ارتش و درگیری‌‎های شدید تروریست‌ها با هم منجر به این شد که به محض پیشنهاد وزارت آشتی ملی به غیر نظامیان، همه با این پیشنهاد موافقت کنند. ناگفته پیداست که اعمال غیر انسانی تروریست‌ها باعث شده بسیاری از کسانی که سه سال پیش در سوریه مخالف بشار بودند، اینک به اشتباه محاسباتی خود پی برده و گفت‌وگو را بهترین راه برای حل مسأله ببینند و سرانجام پس از این کش و قوس‌ها بود که دیروز خبر کنترل ارتش بر این مناطق منتشر شد.

به نظر می‌رسد دشمنان ملت سوریه نیز پی به این نکته برده‌اند و از همین روست که اخیراً دو نفر از مسئولان وزارت آشتی ملی ترور شدند.[1] ضمن اینکه تروریست‌ها قصد ترور وزیر آشتی ملی سوریه را نیز داشتند که موفق به انجام این کار نشدند.[2]

جبهه‌ی مخالف سوریه در این برهه، چند اقدام مهم انجام خواهد داد:

1- کشورهایی نظیر ترکیه و اردن با گشودن جبهه‌ی جدید در کسب و لاذقیه، سعی در برقرار کردن توازن نظامی در حوزه‌ی میدانی در سوریه را دارند. دسترسی به لاذقیه به خاطر راهیابی به دریا، برای تروریست‌ها مهم و حیاتی است. از سوی دیگر همزمانی این عملیات با انتخابات شوراهای ترکیه که برای دولت اردوغان بسیار حیاتی بود، جالب توجه است.

2- فشارهای سیاسی بر دولت سوریه با بیانیه‌ی به اصطلاح دوستان سوریه تداوم یافت. در این بیانیه، انتخابات ریاست جمهوری که نظام سوریه برگزار می‌کند، پیشاپیش رد و فاقد مشروعیت دانسته شده است.

3- قول مساعدت بیشتر از سوی ایالات متحده برای رساندن تسلیحات پیشرفته‌تر و بیشتر به تروریست‌ها.

از تمام این مباحث به یک نتیجه‌ی واحد می‌رسیم و آن این که پایان بحران سوریه ممکن نیست مگر با آشتی ملی و آغاز گفت‌وگوی سوری- سوری. تنها در این صورت است که می‌توان شاهد یک انتخابات پرشور در سوریه بود. انتخاباتی که همه‌ی افکار و سلیقه‌ها در آن شرکت داشته باشند و سرنوشت نهایی سوریه به دست ملت سوریه رقم بخورد. چیزی که شاید به مذاق  بعضی از حامیان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای تروریست‌ها خوش نیاید. به هر حال باید منتظر بود و دید آیا سرنوشت ملت سوریه به دست خودشان رقم می‌خورد یا خیر؟



[1]- مسئول پرونده آشتی ملی در سوریه ترور شد/ تدبیر، 93/3/8.

[2]- زخمی شدن همسر وزیر آشتی ملی سوریه در حادثه ترور نافرجام امروز/ فارس، 92/9/2.

ارسال دیدگاه