– نظر جنابعالی راجعبه کابینهی تشکیل شده در لبنان و اینکه قضیهی 8-8-8 رعایت نشده است و 9 نفر از اعضای 14 مارس در این کابینه حضور دارند چیست؟ به عبارتی وزن کابینه به نفع کدام جناح سنگینی بیشتری دارد؟
– روز گذشته پس از ده ماه، سرانجام دولت جدید لبنان تشکیل شد و آقای “تمام سلام”، اعضای کابینه را معرفی کردند. از ابتدای امر که آقای تمام سلام مأمور تشکیل کابینه شد، این موضوع تشکیل دولت جدید طی این ده ماه فراز و نشیبهای خیلی زیادی را برای سیاسیون لبنان و عوامل درگیر در اوضاع سیاسی لبنان به وجود آورد. موانع زیادی که در راه بود سبب شد که این روند بسیار طولانی شود. بر طبق قانون با توجه به این که دورهی ریاست جمهوری آقای “میشل سلیمان” تا سه ماه دیگر به پایان میرسد، اگر که ریاست جمهوری آقای میشل سلیمان تمدید نشود در واقع با انتخاب رییس جمهور جدید، این دولت هم عمرش به پایان خواهد رسید و دوباره باید به دنبال تشکیل کابینه جدید رفت. بنابراین، امور سیاسی لبنان اگر به صورت قانونی پیش برود، عمر این دولت سه الی چهار ماه بیشتر نخواهد بود. از طرفی دیگر بحثهای زیادی در خصوص تشکیل این دولت مطرح بود از جمله درخصوص ترکیب و تعداد اعضای وزرای 14 مارس و 8 مارس و جریان میانه بحثهای زیادی وجود داشت. آن فرمول پیشینی که پیشنهاد شده بود 9-9-6 بود. 9 وزیر برای 14 مارس، 9 وزیر برای 8 مارس و 6 وزیر هم برای رئیس جمهور و نخست وزیر و آقای “جنبلاط”. خوب این فرمول ماهها بحث شد و در نهایت به نتیجه هم نرسید. در مقررات کابینهی لبنان اگر یک مصوبهای با یک سوم و به علاوه یک، رد بشود در حقیقت وتو شده است و با توجه به این که میخواستند کابینهی 24 وزیری با فرمول 9-9-6 تشکیل بدهند، هم 14 مارس حق وتو داشت و هم 8 مارس. خوب 14 مارسیها این را نمیپذیرفتند و نمیخواستند که 8 مارس از این قدرت در کابینه برخوردار باشد. به همین خاطر آمدند پیشنهاد 8-8-8 دادند؛ اما با توجه به این که آقای تمام سلام از جریان 14 مارس است، بنابراین فرمول 8-8-8 عملاً واقعی نیست. یعنی تبدیل میشد به 9-8-7 و حتی اگر آن وزیری را هم که آقای تمام سلام، نخست وزیر، از طرف خودش معرفی میکند، اضافه کنیم، میشود 10-8-6؛ یعنی این گونه، دست بالا را 14 مارس خواهد داشت. خوب ماهها روی این فرمول بحث شد اما الان در واقع 14 مارسیها 9 وزیر دارند. در مجموع علت پذیرش این فرمول از طرف 8 مارس این است که وضعیت امنیتی لبنان در ماههای اخیر به شدت ناامن شده است؛ ما در این چند ماه شاهد عملیات انتحاری و خودروهای بمبگذاری شده و ترور بودیم که در این چارچوب عملیات انتحاری دو مرحلهای به سفارت ایران انجام شد. در منطقهی ضاحیه- که منطقهی شیعهنشین بیروت است- شاهد چندین بمبگذاری بودهایم؛ در شهر هرمل دو نوبت عملیات انتحاری انجام شد و جو بسیار ناامنی بر لبنان حاکم شده بود به همین خاطر 8 مارس مجبور شد برای مصلحت عمومی و برای رعایت منافع ملی در واقع از حق خودش کوتاه بیاید و این فرمول را بپذیرد. نهایتاً در عمل 14 مارس حداقل 9 وزیر دارد و 8 مارسیها امید دارند به این که عمر دولت کوتاه است. از سویی دیگر به این امید دارند که ثبات امنیتی به کشور بازگشته و دولت جدید تشکیل شود و بتواند مسئولانه با مسائل امنیتی برخورد کند تا به تبع آن، برخورد قویتری با گروههای تروریستی شکل بگیرد. این نیت 8 مارس بوده است اما 14 مارسیها ظاهراً به این امر اعتقادی ندارند چون افرادی را که به عنوان وزیر کشور و چند وزیر دیگر- و البته وزیر دادگستری و همچنین خانمی از قاضیان دادگاههای لبنان که تعدادی از جاسوسان اسرائیل را آزاد کرد- معرفی کردند، اینها از تندروترین چهرههای 14 مارس هستند. این نشان میدهد که 14 مارس به درستی پاسخ رویکرد مثبت 8 مارس را نداده است و نشاندهندهی تأثیر عربستان بر این جریان است زیرا که دستوری که بندر سلطان به اینان داده است این است که سعی کنند کابینهای بسیار تندرو در جهت دیدگاههای عربستان و 14 مارس تشکیل دهند.
– آیا این امر باعث اختلاف در آیندهی سیاسی لبنان و به خصوص کابینه نمیشود؟
– قطعاً. با توجه به چنین وزرایی که از طرف 14 مارس معرفی شده است، قابل پیشبینی است که کابینهای خواهد بود پر از تشنج، تنش و برخورد. اما خوب همه امید دارند که عمر کابینه بیشتر از سه ماه نباشد و با آمدن رییس جمهور جدید، کابینهی بهتری نیز شکل بگیرد. در واقع این رویکرد، گزینهی اجتنابناپذیری برای 8 مارس بود که به خاطر مصلحت عمومی مجبور به پذیرش شد ولی متأسفانه مشخص شد 14 مارس تنها چیزی که برایش مهم نیست، مصلحت مردم است و به دنبال اهداف حزبی و جناحی خودش است.
– با توجه به حساسیت حزب الله به وزارت اتصالات (وزارت مخابرات) و این که هم اکنون که این وزاررتخانه به دست آقای “پطروس حرب” از اعضای 14 مارس افتاده است، این امر را چگونه تحلیل میکنید؟ آیا آقای حرب حاضر به همکاری با حزب الله خواهد بود؟
– خیر. پطروس حرب اعتقادی به حزب الله ندارد و حتی مدعی شد که حزب الله قصد ترور وی را داشته است چرا که یک بار مورد سوء قصد قرار گرفته است. ایشان از چهرههای اصلی 14 مارس است و خود را از چهرهای مطلوب ریاست جمهوری میداند. قطعاً بعد از آقای میشل سلیمان خود را به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری مطرح خواهد کرد. بنابراین وی سعی میکند در خط 14 مارس حرکت کند تا از حمایت این حزب برخوردار باشد. البته وزارت اتصالات (وزارت مخابرات) تا پیش از این هم در اختیار حزب الله نبود و در اختیار میشل عون بود که وی همپیمان حزب الله است.
– بازتاب بین المللی تشکیل چنین کابینهای چگونه است و بازتاب تشکیل چنین کابینهای در قبال سوریه چگونه میتواند باشد؟
– کشورهای غربی به طور عموم استقبال میکنند چرا که ثبات برای اینان اهمیت دارد. با توجه به حضور القاعده و گروههای وهابی- تکفیری که وارد لبنان شدهاند، الان حفظ ثبات لبنان، برای اروپا و آمریکا اولویت اول است. به ویژه این که لبنان در کنار فلسطین و سوریه قرار دارد و هم چنین بیثباتی در لبنان میتواند بر امنیت اسرائیل اثر مستقیم داشته باشد. لذا اروپا و آمریکا مایل هستند لبنان داری ثبات و پایداری باشد که بتواند در مسائل امنیتی پاسخگو باشد. اما عربستان قطعاً راضی نیست حتی با این که 14 مارس دست بالا را دارد. عربستان به دنبال این بود که اصولاً حزب الله در این کابینه حضور نداشته باشد و علت اصلی این چند ماه اختلاف نیز به همین سبب بوده است. اما در نهایت حزب الله در کابینه حضور دارد؛ اگرچه جریان 8 مارس حضورش کمرنگتر است. لذا عربستان تلاش خواهد کرد با همین وزرای 14 مارس در لبنان اخلال ایجاد کند و در واقع به نفع گروههای سلفی تکفیری عمل خواهد کرد که در نهایت به بیثباتی در لبنان خواهد انجامید.
