1- مصاحبه‌ی وزیر کشور مصر، محمد ابراهیم مبنی بر متلاشی کردن بالغ بر 40 باند تروریستی در این کشور
وی در این مصاحبه با نام بردن از «اجناد‌مصر»- که تلاش اینان بر ضد امنیت داخلی شهر قاهره بوده است- و دانشجویان اخوانی که حامی بازگشت محمد مرسی به حکومت بوده‌اند و هم‌چنین تعداد 225 بازداشتی و 51 نفر دیگر، متهم به آتش زدن اموال وزارت کشور مصر، جماعت انصار بیت‌المقدس را شاخه‌ای از القاعده دانسته است. با توجه به اظهار نظر وزیر کشور مصر در کنار قرار دادن مصاحبه‌ی «عبدالفتاح عثمان»، مشاور محمد ابراهیم که ارتباط تمام و کافی را بین تروریسم و اخوان‌المسلمین قرار داده است، بزرگترین ضربات امنیتی اخیر در مصر را از سوی جماعت به اصطلاح تروریستی اخوان‌المسلمین قلمداد نموده است.
2- سفر دو روزه‌ی وزیر خارجه‌ی مصر، فهمی هویدی به لندن
پس از آن که دیوید کامرون خواستار بررسی مجدد راجع‌به ادامه‌ی فعالیت اخوان‌المسلمین در این کشور به جهت شناخت هر چه بیشتر این گروه در رابطه با فعالیت‌های تروریستی و تأثیرات فعالیت این جماعت بر امنیت ملی این کشور شد، براساس برنامه‌ی تعیین شده قرار بر این است که طی سفر دو روزه‌ی نبیل فهمی، وی با همتای خویش ویلیام‌هیگ دیدار داشته باشد. آن چه که در این دو روز موضوع بحث و تبادل نظر خواهد بود، طبیعتاً بررسی تحولات منطقه، چگونگی اجرای نقشه‌ی راه مصر، پیاده‌سازی انتخابات و به ویژه مبارزه با تروریسم می‌باشد. اولین چیزی که از واژه‌ی تروریسم در مصر متبادر به ذهن می‌شود، توجه به جماعت اخوان‌المسلمین است. جماعتی که از سوی دولت موقت فعلی به عنوان یک گروه تروریستی معرفی شد. چه بسا در دیدارهای خارجی نبیل فهمی این قضیه بیش از هر چیز دیگر مطرح باشد چرا که دولت و حاکمیت کنونی بدون پشتوانه‌ی خارجی، توانایی ادامه‌ی سرکوب داخلی را نخواهد داشت. بنابراین آن‌چه که اکنون در مصر به لحاظ امنیت داخلی مطرح است، وجود آشوب‌ها و اعتراضات اجتماعی است که چه بسا روزی تبدیل به عاملی جهت دست‌اندازی خارجی در حکومت داخلی آتی مصر شود.
3- پایان محاکمه‌ی جنایات مربوط به قاهره
پایان رسیدگی به این دسته از اتهامات محمد مرسی، محمد البلتاجی، عصام العریان و سایر اعضای اخوان مبنی بر تحریک اعضای اخوان بر شکستن اعتصاب و تجهیز نظامی یک سری از آشوب‌گران از سوی محمدمرسی در دسامبر 2012 در دادگاه که بدون حضور خبرنگار و به صورت غیرعلنی برگزار شد، شاید اولین ثمره‌ی آن ایجاد بار روانی سنگین بر رهبران اخوان‌المسلمین باشد.
در کنار هم قرار دادن سه رخداد مذکور در دو سطح داخلی و بین‌المللی، دو منظر قابل تأمل است: منظر اول، عبارتست از سعی و تلاش همه‌جانبه بر تطهیر چهره‌ی نظامی حاکمان کنونی مصر در سایه‌ی تشدید فضای روانی مبنی بر عملکرد اخوان‌المسلمین در قالب گروه‌های نظامی و جهادی چه پیش از این و چه اکنون؛ و ایضاً کسب حمایت بین‌المللی در راستای به دست آوردن مشروعیت لازم به عنوان حاکمانی مشروع و دارای وجهه‌ای دموکراتیک، به ویژه اکنون که کشور مصر در بحبوحه‌ی انتخاباتی نمادین قرار دارد.
منظر دوم؛ ایجاد فضای روانی در سطح داخلی و بین‌المللی مبنی بر عدم توانایی گروه‌ها و احزاب اسلامی برای امر حکومت‌داری. شاهد اصلی این قضیه را به درستی می‌توان در به قدرت رسیدن جماعت اخوان‌المسلمین و آشفتگی هم‌زمان سیاست‌مدران اسرائیلی مشاهده نمود و البته این گونه بود که عمر حکومت محمدمرسی به نمایندگی از جمعیت اخوان‌المسلمین یک سال بیشتر به طول نینجامید.
