🔹 با اعلام نتایج اولیه انتخابات پارلمانی زودهنگام در عراق و بیانیه شب گذشته مقتدی صدر، ابهاماتی درباره آینده گروه‌های مقاومت در عراق ایجاد شده است. چند نکته درباره این تحولات حائز اهمیت است:
🔸 حشدالشعبی نیروی مسلح رسمی و قانونی در عراق محسوب می‌شود که زیرمجموعه نخست‌وزیر به عنوان فرمانده کل قواست. بنابراین تنها نگرانی درباره تداوم وضعیت این نهاد، شکاف موجود میان نیروهای موسوم به حشد مرجعیت با نیروهای نزدیک به ایران است. از این‌رو طرح انحلال حشد چندان قابل تحقق به نظر نمی‌رسد.
🔸 گروه‌های مقاومت عراقی (فصائل المقاومه) که حداقل بخشی از آن‌ها خارج از چارچوب رسمی حشدالشعبی هستند در معرض حملات تشرینی‌ها (معترضان) و صدری‌ها قرار دارند. مقتدی در بیانیه شب گذشته خود چند بار این گروه‌ها را مورد اشاره قرار داد و خواستار انحصار سلاح در دست دولت شد. بنابراین، فعلا تمرکز روی این نیروهاست.
🔸 در این شرایط سه وضعیت برای آینده این گروه‌ها می‌توان متصور بود. انحلال، ادغام یا تداوم فعالیت. در صورت نخست‌وزیری الکاظمی و یا نخست‌وزیری فردی از جناح صدر و با توجه به خروج نیروهای رزمی آمریکایی از عراق در پایان سال جاری میلادی، فشار به گروه‌های مقاومت خارج از حشد افزایش خواهد یافت و سناریوی انحلال جدی‌تر خواهد بود. با توجه به واکنش شب گذشته کتائب، وقوع درگیری داخلی در چنین شرایطی محتمل است.
🔸 در صورت نخست‌وزیری شخصی مانند نوری المالکی به نظر می‌رسد مهم‌ترین سناریو، ادغام گروه‌های مقاومت در چارچوب رسمی حشدالشعبی باشد. در این شرایط، احتمالاً مقتدی به مهم‌ترین مخالف ادغام تبدیل خواهد شد. زیرا وی هیچگاه حاضر نیست سلاح گروه نظامی وابسته به خود (سرایا السلام) را تحویل دولت دهد.
☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿
▫️@Tabyincenter
