🔸 در این گزارش آمده است: کرملین، ترویج ارزش‌های جهانی را عامل اصلی وقوع انقلاب‌های رنگی در منطقه پیرامونی‌اش قلمداد می‌کند. مقابله با غرب‌گرایی، مشروعیت‌بخشی به روایت‌های سیاسی کرملین، تضعیف انسجام اتحادیه اروپا، حفظ دولت‌های اقماری حوزه اتحاد جماهیر شوروی و تلاش برای جابجایی قدرت در اروپای شرقی، از جمله اهداف مسکو در ترویج و تعمیق محافظه‌کاری راهبردی است.

🔸 محافظه‌کاری راهبردی از دو کانال ترویج می‌شود. اول شبکه جهانی کلیسای ارتدکس که پس از سقوط روم شرقی، محوریت آن به روسیه منتقل شد. دوم اکوسیستم وسیع‌تری از احزاب، رسانه‌ها، سازمان‌های غیردولتی، سیاست‌مداران و تجار که «انحطاط غربی» را خطری برای دین‌داری و سنت‌های مسیحی تبلیغ می‌کنند.

🔸 دفاع از ارزش‌مندی نهاد خانواده در برابر گرایش‌های جنسیتی دیگر معطوف به هم‌جنس‌گرایی و خانواده‌های تک‌جنسیتی؛ دفاع از نژاد اسلو و هویت فرهنگی و تاریخی روس‌تبارها در برابر تکثرگرایی فرهنگی و مهاجرپذیری اروپا و هم‌چنین دفاع از اطاعت دینی و مذهبی در برابر لیبرالیسم فرهنگی در غرب، سه محور اساسی اختلاف محافظه‌کاری راهبردی با لیبرال‌دموکراسی است.

🔸 مسکو سه محدودیت در ترویج محافظه‌کاری راهبردی دارد. اول گسست تاریخی این فرهنگ سنت‌گرایانه در طول حاکمیت اتحاد جماهیر شوروی که به دین‌زدایی و مذهب‌ستیزی پرداخت. دوم، تنش‌های کرملین و کلیسای ارتدکس در مواردی مانند قوانین و مقررات دوره شیوع کرونا و ایجاد محدودیت برای فعالیت‌های مذهبی می‌باشد. سوم، اینکه کرملین توانایی مهندسی شکاف‌های فرهنگی را ندارد و صرفاً به بهره‌برداری سیاسی از شکاف‌ها می‌پردازد و این نگرش تاکتیکی سبب می‌شود تداوم راهبردی این استراتژی در طولانی‌مدت با چالش مواجه شود.

https://www.csis.org/features/kremlin-playbook-3

☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿

@Tabyincenter

گروه رصد