🔸 زردن بیان می‌کند که آمریکا و اروپا علاوه بر قطع کمک‌های مالی، با سخت‌گیری بر اجرای تحریم‌های وضع‌شده علیه طالبان، از سرمایه‌گذاری خارجی در افغانستان جلوگیری کرده‌اند. یکی از راه‌های جذب سرمایه، استقلال بانک مرکزی افغانستان از حکومت است تا از تحریم‌های طالبان خارج شود.
🔸 عدم توازن صادرات و واردات از دیگر معضلات است. واردات افغانستان بیش از 10 برابر صادرات آن است که این صادرات نیز عمدتاً مواد مخدری است که برای دیگر دولت‌ها هزینه دارد. اگر شرکت‌های خصوصی در افغانستان بتوانند مجوز واردات داشته باشند، مسأله تا حدی تعدیل می‌شود.
🔸 شفافیت تحریم‌ها از دیگر راهکارهاست. زیرا افغانستان برخلاف کره شمالی یا ایران، به مثابه یک موجودیت سیاسی تحت تحریم نیست. بلکه گروه طالبان، شبکه حقانی و برخی افراد آن تحت تحریم هستند. تفکیک نهادهای دولتی از طالبان در معافیت‌های تحریمی می‌تواند راهگشا باشد.
🔸 زردن پیشنهاد می‌کند که فردی در ساختار امنیت ملی آمریکا، مسئولیت ارزیابی تحریم‌ها و صدور مجوزها را بر عهده بگیرد و یا یک مجموعه خارجی بین‌المللی، با منابع و کارکنان مستقل، مسئول این مأموریت باشد.
🔸 شفافیت و نظارت بر صندوق‌هایی مانند صندوق بازسازی افغانستان در سازمان ملل، برای جلوگیری از انحراف کمک‌ها به سوی طالبان، ضروری است. تقویت بخش خصوصی در افغانستان، بهترین راهکار برای تفکیک طالبان از مردم است.
✅ این یادداشت در حالی توصیه‌هایی برای بهبود وضعیت مردم افغانستان به واشنگتن دارد، که کاخ سفید اخیراً با سوءاستفاده از انسداد اموال افغانستان در آمریکا، بخشی از آن را به بهانه غرامت برای خانواده‌های حادثه یازدهم سپتامبر، مصادره کرده است.
