🔸 عدم حضور اردن در این دو نشست منطقه‌ای بین رژیم صهیونیستی و کشورهای عربی دارای رابطه سیاسی با این رژیم توجه بسیاری از تحلیلگران سیاسی را به خود جلب کرده است. نکته تأمل‌برانگیزتر این‌که هم‌زمان با برگزاری نشست نقب، ملک عبدالله دوم پادشاه اردن در سفر به رام‌الله با محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین دیدار کرد.
🔸 لازم به ذکر است که از زمان مطرح‌شدن طرح معامله قرن در دولت پیشین آمریکا، اردن نگرانی‌هایی درباره تلاش برخی کشورهای عربی برای کاهش نقش اردن در مسئله فلسطین مخصوصاً در اداره امور مسجدالاقصی و همچنین پیامدهای امنیتی اقدامات توسعه‌طلبانه تل‌آویو در کرانه باختری دارد.
🔸 ازآنجاکه در نشست‌های اخیر مسئله فلسطین مطرح نبوده، عدم شرکت اردن خواه خواست خود اردن بوده باشد یا برگزارکنندگان نشست بیشتر به دلیل اوضاع ملتهب کرانه باختری و افکار عمومی فلسطینی‌ها و همچنین موضوع و اهداف این نشست‌ها بوده است.
🔸 این نشست‌ها با ابتکار و اراده آمریکا و مشخصاً با هدف رفع نگرانی کشورهای عربی و اسرائیل در خصوص توافق هسته‌ای با ایران و احساس این کشورها مبنی بر رها شدن از سوی آمریکا برگزار می‌شود. امری که عدم توجه به آن در دوره اوباما پیامدهایی منفی برای سیاست آمریکا در منطقه داشت.
🔸 بر این اساس به نظر می‌رسد عدم حضور اردن به‌نوعی تلاش برای برقراری یک تعادل بین سه موضوع عادی‌سازی و ائتلاف عربی-صهیونیستی، مدیریت پیامدهای توافق هسته‌ای با ایران و مسئله فلسطین است.
✅ درواقع آمریکا ضمن حمایت از شکل‌گیری یک ائتلاف عربی-صهیونیستی برای رفع نگرانی کشورهای عربی و اسرائیل در خصوص توافق هسته‌ای تلاش می‌کند پیامدهای این امر برای مسئله فلسطین و مشخصاً احساس انزوای جریان سازش فلسطینی را کنترل کند.
☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿
▫️
