🔸 در این یادداشت ادعا شده که نیروهای روسی در هفته‌های اول جنگ به قدری متحمل آسیب شدند که تهاجم گسترده‌تر و تصرف بسیاری از شهرهای بزرگ اوکراین غیرممکن شد. در صورت تصرف ماریوپول و قلمرو باقی‌مانده دونباس، ارتش روسیه احتمالاً در سرزمین‌هایی که اشغال کرده در حالت تدافعی بایستد. حتی ممکن است آتش‌بس یک‌جانبه همراه با پیشنهاد شرایط صلح را اعلام کند.

🔸 به نظر لیون، مسکو توان نظامی اوکراین را دستکم گرفته بود و گمان داشت این همان ارتشی است که کریمه را از دست داد. حال آنکه کمک‌های آمریکا و کشورهای اروپایی توانسته مقاومت کی‌یف را افزایش دهد. به نظر می رسد زمانی که پوتین و حلقه نزدیکش تصمیم به جنگ گرفتند، هر گونه اطلاعاتی که در مورد این تصمیم تردید ایجاد کند به سادگی کنار گذاشته شد یا نادیده گرفته شد.

🔸 عامل دیگر روحیه قوی نیروهای نظامی و مردمی اوکراین در دفاع از خاک در برابر اشغال‌گری است. این درسی است که روسیه می‌توانست از مقاومت خود در برابر نازی‌ها در جنگ جهانی دوم بیاموزد.

🔸 پراکندگی و عدم کفایت نیروهای نظامی روسیه، دلیل دیگر عدم پیشروی است. روسیه از شش جهت مختلف به کشوری به مساحت 233 هزار مایل مربع با کمتر از 200 هزار سرباز حمله کرد و در نتیجه تقریباً در همه جا شکست خورد. تسلیحات و نیروی هوایی مهم هستند، اما تمرکز همچنان کلید پیروزی است.

https://responsiblestatecraft.org/2022/03/28/why-the-russians-are-losing-their-military-gambit-in-ukraine/

☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿

گروه رصد