🔹 اندیشکده کارنگی در گزارشی به قلم «مارک پیرینی» به وضعیت سیاست خارجی ترکیه پرداخته و معتقد است در سال‌های اخیر، بحران‌های متعدد بین‌المللی موجب کاهش توجه به ترکیه شده‌اند. این مسئله، همراه با جاه‌طلبی‌های ترکیه در سیاست خارجی به طور مؤثری نفوذ جهانی آن را محدود کرده است.
🔹 نویسنده اظهار می‌دارد اختلافات عمیق ترکیه با شرکای غربی بر سر مسائل اساسی مانند نقض حاکمیت قانون، وضعیت قبرس، مناقشات اسرائیل و حماس و بحران روسیه و اوکراین به یک بن‌بست نزدیک شده است. حل این بن‌بست نیازمند بازنگری و برداشت جدید اروپایی‌ها از موقعیت‌یابی آنکارا در یک سال گذشته است.
🔹 «مارک پیرینی» می‌افزاید در حوزه سیاست خارجی، جاه‌طلبی‌های رهبری ترکیه با مجموعه‌ای از عوامل محدود شده است. سلسله‌مراتب بحران‌های جهانی، شامل تهاجم روسیه به اوکراین، عملیات طوفان الاقصی و حمله اسرائیل به غزه و همچنین حمله موشکی بی‌سابقه ایران به اسرائیل، باعث تغییرات اساسی در دستور کار سیاست خارجی غرب شده است. این بحران‌ها (نه ترکیه)، اکنون بر سیاست‌های خارجی غرب مسلط هستند.
🔹 علاوه براین نویسنده به یکی دیگر از دلایل کاهش جایگاه ترکیه اشاره می‌کند و آن اینکه در نشست شورای اروپا آوریل، به دلیل تجمع بحران‌های بین‌المللی متعدد، توجه کمتری به مسائل ترکیه شد. این شورا تنها به ارائه یک گزارش مختصر و نتیجه‌گیری‌های کلی بسنده کرد که در مقایسه با استانداردهای دیپلماتیک موجود، غیرجامع به نظر می‌رسید. این رویکرد موجب نارضایتی مقامات ترکیه گردید.
🔹 به اذعان نویسنده، شرکای آنکارا مدت‌هاست که از انتخاب‌های متغیر و نوسانات شدید در سیاست خارجی ترکیه دچار سردرگمی شده‌اند. در مقابل، ترکیه نیز در مدت طولانی شاهد ریاکاری در سیاست‌های غرب و به ویژه فقدان دیدگاه راهبردی در مواضع اتحادیه اروپا بوده است. این عدم هماهنگی و بی‌اعتمادی متقابل، به پیچیدگی روابط بین ترکیه و شرکای غربی‌اش افزوده و باعث شده تا هر دو طرف به طور مداوم دیدگاه‌های یکدیگر را مورد انتقاد قرار دهند.
🔹 نویسنده در رابطه با این پرسش که آیا مسائل دفاعی همچنان در محور روابط ترکیه و ایالات متحده باقی خواهند ماند چنین پاسخ می دهد که ترکیه با حمایت از حماس و تقویت روابط با روسیه، مسیر پیچیده‌ای را در سیاست خارجی خود انتخاب کرده است که می‌تواند بر روابط دو کشور تأثیر بگذارد. با توجه به این تحولات، مشخص نیست که تغییر احتمالی در رهبری ایالات متحده در سال ۲۰۲۵، لزوماً به نفع ترکیه باشد.
🔹 با توجه به آنچه آمد نویسنده چنین استدلال می‌کند که چشم‌انداز روابط اتحادیه اروپا و ترکیه به دلیل اختلافات موجود و چالش‌های سیاسی پیش رو، به‌ویژه در زمینه نقض حاکمیت قانون، ناپایدار و ناآرام به نظر می‌رسد.
مترجم: رسول صادقی
(https://carnegieendowment.org/europe/strategic-europe/2024/05/turkeys-dwindling-international-role?lang=en¢er=europe)
