کنفرانس قطر با عنوان فریبنده آشتی ملی و با حضور افرادی که مسئلهدار هستند، پرده دیگری از اقدامات مداخلهجویانه رژیم قطر در عراق محسوب میشود. متأسفانه سیاست قطر و دیگر رژیمهای عربی حاشیه خلیجفارس در قبال عراق، مبتنی بر طایفه گری و ایجاد تفرقه است.
فساد در عراق با وجود اینکه پدیدهای جدید نیست و بخشی از آن از گذشته بر جای مانده است، اما در شرایط جاری این دولت العبادی است که باید به مطالبات مردم جامه عمل بپوشاند. جامعه کنونی عراق با کاهش خدمات رفاهی، گسترش ناامنی در شهرهای عراق، فرار مغزها، افزایش اختلاف طبقاتی، نرخ بالای بیکاری، بازگشت عناصر حزب بعث سابق و گسترش رانتخواری مواجه است.
به نظر میرسد طرح کنونی در خصوص گارد ملی در عراق، حاوی ضعفهای جدی است. شاید اکنون روی خوش و مثبت این طرح بیشتر به چشم آید اما واقعیت این است که در کشور عراق که اساساً «وحدت ملی» و «هویت ملی» مورد بحث است، شکلگیری نیروهای نظامی استانی در قالب گارد ملی، میتواند در لحظات بحرانی و سرنوشتساز، نتیجهای معکوس بدهد.
در وضعیت آشفته عراق پس از ناآرامیهای منطقه و حمله داعش و بهویژه قدرت شیعیان و نفوذ بالای ایران در عراق پس از صدام، کردها میتوانند ابزار مناسبی برای توازن قوا در عراق و پیگیری اهداف آمریکا در منطقه باشند. روابط ویژه آمریکا با اقلیم کردستان پس از سرنگونی صدام و دفاع از آن در برابر حمله داعش در جهت راضی نگه داشتن کردها ارزیابی میشود.