سعد حریری قبل از اعلام استعفای ناگهانی خود از ریاض، در صفحه‌ی شخصی توییتر خود نوشت:«هر باری که با جناب ولیعهد محمد بن سلمان دیدار می‌کنم، باورم به اینکه ما و رهبران سعودی درباره ثبات و عربیت لبنان کاملاً اتفاق نظر داریم، بیشتر می‌شود.» اما او با استعفای خود اولا استقرار و ثبات سیاسی لبنان را به خطر انداخت. ثانیا منظور او از عربیت لبنان، نفوذ ایران بر حزب‌الله و ادعای واهی تسلط فارس‌ها بر لبنان است؛ خطی که بناست در تشدید فضای ضد ایرانی ایفای نقش کند.
در بیان ویژگی‌های ضروری یک «جمع» برای رشد در مسیر هدف تعیین‌شده، «رهبریِ خردمند» یکی از مهم‌ترین‌هاست. و این مزیت محور مقاومت بر محور سازش در منطقه است؛ چه در سطح لبنان و چه در سطح رهبری محور که از آنِ رهبر معظم انقلاب اسلامی است.
با برگزاری نشست آستانه 7، ایران، روسیه و ترکیه طی بیانیه‌ای تاکید کردند که بحران سوریه راه حل نظامی ندارد و باید از طریق فرآیند سیاسی و بر اساس قطعنامه 2254 سازمان ملل حل و فصل شود.
پس از آنکه نیروهای نظامی دولت عراق توانستند کرکوک و دیگر مناطق مورد مناقشه بغداد و اربیل را باز پس گیرند، عملا رویای جدایی طلبی بارزانی ناکام ماند. در این میان بارزانی نامه‌ای نوشت و کناره‌گیری خود از منصب ریاست اقلیم را اعلام کرد. این درحالی است که آری هرسین نماینده حزب دموکرات در پارلمان اقلیم در کنفرانس خبری گفت که ارسال نامه بارزانی تحت فشار بین‌المللی و با همکاری آمریکا صورت گرفته است.
