نخبگان به عنوان نیروی واسطه بین مردم و مسئولین توانایی اثر گذاری گسترده و پایداری در چارچوب دیپلماسی عمومی دارند.

دولت آمریکا در دوران پس از انقلاب اسلامی، سیاست‌های خصمانه‌ای را علیه ایران و شهروندانش به کار می‌برد. یکی از این حوزه‌ها انجام اقدامات سلبی در خصوص نخبگانی ایرانی و هدف آن تکمیل سیاست فشار حداکثری بر ایران است.

در این یادداشت پژوهشی تلاش شده است تا ضرورت تغییر مقر سازمان ملل متحد بررسی و تحقق آن امکان‌سنجی شود و ضمن بررسی ابعاد و جوانب حقوقی موضوع، الزامات پیشِ روی کشورها به‌ویژه جمهوری اسلامی ایران سنجیده شود.

طرح پیشنهادی جمهوری اسلامی ایران موسوم به صلح هرمز، صرف‌نظر از موفقیت یا ناکامی، آثار و پیامدهایی بر ترتیبات منطقه‌ای و شورای همکاری خلیج فارس خواهد داشت که در این نوشتار مورد بررسی و مداقه قرار می‌گیرد.