بحران فعلی عراق برخاسته از تحرکات و حملات گروه تروریستی داعش می‌باشد که دنباله‌ای از سازمان القاعده بوده و با رویکرد تکفیری، مدعی برپایی امارت اسلامی در عراق و منطقه شامات می‌باشد. آنچه به این گروهک توان مضاعف داده است از یک سو اتحاد نانوشته آنان با بازماندگان بعثی و از سوی دیگر حمایت‌های مالی و تسلیحاتی طرف‌های غربی و منطقه‌ای می‌باشد.

کردهای عراق بر اساس نگرش ناسیونالیستی خود به بحث قوم کرد، در طول تاریخ همواره به دنبال رسیدن به استقلال بوده¬‌اند. اگر امروز می‌بینیم که در عراق صحنه به گونه‌ای پیش می‌رود که اینگونه تصور شود که کردها نیز به عنوان یکی از محورهای اصلی مبارزه با دولت نوری المالکی محسوب می‌شوند، نشأت گرفته از همین رویکرد کردها است...

جریان تیارالاحرار به دلیل این که می‌خواهد خود را وارد رقابت انتخاباتی کند، تلاش خواهد نمود تا در شرایط فعلی، مقتدی صدر کنار نرود تا این جریان بتواند از شخصیت وی استفاده نماید. کنار رفتن مقتدی صدر از سیاست به این معناست که وی در هیچ موضوع سیاسی ورود نکرده و حمایت ننماید.

سنی خود را ذینفع در حاکمیت نمی‌بیند که دلیل اصلی آن عملکرد غلط مالکی بوده است. سنی‌ها می‌گویند با شیعه نمی‌شود کار کرد و این گفتمانی است که هم بعثی‌ها، هم القاعده و هم کشورهای منطقه مطرح می‌کنند. تا زمانی که همه‌ی جریان‌های عراق خود را ذینفع قدرت نبینند، آشتی ملی عراق به نتیجه نخواهد رسید.