به‌طورکلی می‌توان به چند محرک کلی شکل‌دهنده به سیاست خارجی چین در قبال آسیای مرکزی اشاره داشت که عبارت است از: تأمین ثبات داخلی و حفظ انسجام ملی، حفظ صلح و سکولاریسم در آسیای مرکزی، افزایش نفوذ چین و محدودسازی نفوذ قدرت‌های دیگر، پیشبرد منافع اقتصادی چین، استراتژی «یک کمربند، یک جاده» و درنهایت امنیت انرژی و سیاست متنوع‌سازی.
دیپلماسی نظامی در چین، مفهوم تازه‌ای نیست و به‌عنوان بخشی از روابط خارجی این جمهوری تحت عنوان "سیاست خارجی مستقل صلح‌آمیز" پس از اصلاحات مطرح بود. اما آنچه باعث شده است تا اخیراً مبحث دیپلماسی نظامی چین داغ‌تر از قبل گردد، نگاه شی جین پینگ به این مسئله و شدت فعالیت‌های نظامی این کشور در سال‌های اخیر است.دیپلماسی نظامی در چین، مفهوم تازه‌ای نیست و به‌عنوان بخشی از روابط خارجی این جمهوری تحت عنوان "سیاست خارجی مستقل صلح‌آمیز" پس از اصلاحات مطرح بود. اما آنچه باعث شده است تا اخیراً مبحث دیپلماسی نظامی چین داغ‌تر از قبل گردد، نگاه شی جین پینگ به این مسئله و شدت فعالیت‌های نظامی این کشور در سال‌های اخیر است.
تاریخچه روابط دو کشور روسیه و سوریه به دوران اتحاد جماهیر شوروی در سال 1944 بازمی‌گردد. درواقع این رابطه قبل از آن بود که جامعه ملل، رسماً سوریه را به‌عنوان یک کشور مستقل بشناسد. روابط دو کشور تاکنون دارای فرازوفرودهایی بوده است،
روسیه طی سال‌های اخیر با در پیش گرفتن رویکردی واقع‌گرایانه در حوزه بحران‌ها توانسته است به‌خوبی نقش یک بازیگر جهانی را بر عهده گیرد. روس‌ها که خواهان ایجاد یک جهان چندقطبی و به دور از هژمونی آمریکا هستند اقداماتی جدی را در پیشبرد این هدف انجام داده‌اند.
