درگیری آمریکا و گروهک تکفیری- تروریستی یک دعوای ساختگی برای مخفی کردن همکاری غرب و تروریسم در منطقه است. هدف آن‌ها مشترک است و در منطقه نیز با عملیات‌های کشتار جمعی گره خورده‌اند..

تا این لحظه ارتش توانسته است تا حدی نفوذ خود را روی نواز شریف نشان دهد. اساسا نواز شریف علاقه‌ای به آمدن به ایران نداشت و آنچه باعث شد که وی به ایران بیاید، توصیه‌ی ارتش بود. در آن موقع رابطه‌ی ایران و پاکستان به موجب مسئله‌ی گروگان‌ها و خط لوله‌ی صلح خیلی بد شده بود و به خاطر این مسائل ارتش وارد بحث گردید.

خط سازش و خط مقاومت هم‌چنان ادامه دارد. محمود عباس تنها چند روز پس از پیروزی سیاسی- نظامی گروه‌های مقاومت، در سخنانی گفته است: «اگر هرج و مرج در غزه درباره‌ی طرح‌های مختلف وجود نداشت، این امکان بود که از وقوع همه‌ی آن‌چه در غزه رخ داد جلوگیری کنیم!»

در کشور پاکستان، این تشکیلات ارتش و ISI (سازمان اطلاعات ارتش پاکستان) هستند که معادلات قدرت را شکل‌ می‌دهند؛ یعنی جدا از مواردی از کودتا که در این کشور رخ داده است و دولت نظامی بوده است (مانند کودتای پرویز مشرف)، حتی زمانی که دولت بر سر کار است، مهره‌گردان اصلی، ارتش و ISI هستند. این تحلیل بسیاری از تحلیل‌گران است که در سیستم قدرت در پاکستان در ابتدا ارتش و ISI و سپس دولت قرار دارد.