در سال‌های اخیر، شهر بیت‌المقدس (اورشلیم) به دلیل برخورداری از موقعیتی کلیدی، به نقطه اوج تنش‌ها میان مذهبیون و سکولارها تبدیل شده است به طوری که بسیاری از یهودیان غیرمذهبی به دلیل سخت‌گیری‌های مذهبیون، از این شهر مهاجرت کرده و به دیگر مناطق فلسطین اشغالی رفته‌اند.
نفس دعوت از نظام سوریه و جمهوری اسلامی برای شرکت در ژنو 2 نشان‌دهنده این نکته است که نظام بین الملل به اشتباهات خود در قبال بحران سوریه پی برده است. اشتباهاتی که نقش بسزایی در ادامه این بحران داشته است. نتیجه این اشتباهات گسترش روزافزون خشونت در منطقه و شعله‌ور شدن مسایل مذهبی و نزاع قومی- قبیله‌ای در غرب آسیا است.
مسیحیان مصر به‌طور کافی از حقوق خود برخوردار نیستند. البته این موضوع آن‌ها را به سمت طلب استقلال سیاسی نکشانده است اما باید در نظر داشت که جامعه‌ای که چنددستگی دینی، ویژگی مهم آن می‌باشد، استعداد منازعه و درگیری را در خود دارد.
شکاف دینی در اسرائیل مربوط به انشعاب بر اساس تعدد دینی در نوع خود بین ادیان نیست، اسرائیل دولت چند دینی است اما خود را بر پایه یک دین معرفی می‌کند. این شکاف، شکاف قومی را که بین اعراب و یهودیان جدایی می‌اندازد، تقویت می‌کند.
