امروزه واکنش مسیحیان به جنایات صهیونیستی و انتفاضه سوم بیشتر واکنشی حمایت‌گرانه است تا بی‌طرفانه. آن‌ها در حافظه تاریخی خود خوب به یاد دارند که از زمان شکل‌گیری موجودیت نامشروع رژیم صهیونیستی سیاست تخریب اماکن مسکونی و عمومی متعلق به فلسطینی‌ها و بناهای اسلامی و مسیحی در دستور کار این رژیم اشغالگر قرار داشته است.
رژیم صهیونیستی تنها بازیگر منطقه‌ی غرب آسیاست که علاوه بر در اختیار داشتن زرّادخانه عظیم و تسلیحات هسته‌ای، مجهز به سامانه انتقال این‌گونه تسلیحات نیز هست.
به دنبال کاهش حضور فلسطینیان در اراضی اشغالی، مقامات تل‌آویو روند اخراج کارگران خارجی را متوقف کردند. با این واقعیت حمله استشهادی 28 آبان ماه 1394 یکی از شدیدترین ضربات بر سیاست تبعیض و آپارتاید رژیم صهیونیستی بود که درنتیجه آن طی دو عملیات جداگانه در تل‌آویو و «گوش عتصیون» در شمال الخلیل 4 صهیونیست کشته و 11 تن دیگر زخمی شدند؛
درنتیجه سیاست نادرست رژیم آل سعود در قبال سوریه و یمن، در شرایط کنونی منطقه غرب آسیا، مسائل سوریه و یمن در «متن» قرارگرفته و مسئله فلسطین به «حاشیه» رانده شد. درواقع؛ درنتیجه سیاستهای غیرعقلانی آل سعود موضوع فلسطین در شرایط کنونی از وضعیت موضوع اول جهان اسلام خارج‌شده و موضوعات سوریه و یمن در اولویت اول قرار گرفتند.
