ضدیت با رژیم صهیونیستی، همواره با رهبری حضرت آیت‌الله خامنه‌ای پیگیری شده است. با پیگیری بیانات ایشان به نقطه عطفی در رویارویی جمهوری اسلامی ایران با رژیم صهیونیستی در سال 1390 می‌رسیم. از آن پس شاهد روند تجمیعی تهدید در برابر تهدید علیه رژیم صهیونیستی هستیم.
با تصویب پیش‌نویس لایحه‌ی یهودی‌شدن رژیم صهیونیستی، می‌توان به سه محور سامان یافتن جعلی این رژیم پی برد: نخست تلاش‌های مستمر بورژوازی یهودی دوم؛ نقش امپریالیسم غربی و مسیحی در خروج یهود از دامان مسیحیت و سوم؛ غیر‌مذهبی‌بودن و نژادپرست بودن رژیم صهیونیستی.
با وجود اینکه شناسایی یک کشور می‌بایستی یک عمل حقوقی محسوب شود ولیکن این امر در واقعیت، عملی سیاسی بیش نیست که در بند اراده‌ی بی‌قیدوشرط کشورها است و این مسئله امروزه به‌وضوح در عرصه بین‌الملل مشاهده می‌شود که کشورها با در نظر گرفتن منافع ملی خود و در اولویت قرار دادن اهداف و مقاصدشان به چنین عملی اقدام می‌نمایند.
پس از جنگ اخیر غزه، هیچ‌یک از جریان‌های راست و چپ، نتانیاهو را به خاطر کشتار مردم غزه محکوم نکردند. نتانیاهو از اینکه حماس را سرنگون نکرده بود مورد غضب راست‌گرایان و قاطبه‌ی افکار عمومی و نخبگان که گرایش‌های دست راستی افراطی دارند، قرار گرفت و از اینکه چرا به سازش با تشکیلات خودگردان و برقراری صلح مبادرت نورزیده و همین زمینه‌ساز وقوع جنگ شده بود، با تيغ تیز انتقادات چپ‌ها روبه‌رو گردید.
