سیاست خارجی دولت سیزدهم را می‌توان تحت عنوان «عملگرایی انقلابی» حائز ابتکاراتی قابل‌توجه برای پیشبرد خطوط کلی سیاست خارجی جمهوری اسلامی دانست.

گسترش روابط اقتصادی، سیاسی، امنیتی و فرهنگی با پاکستان از اولویت‌های مهم دولت سیزدهم در چارچوب سیاست همسایگی است؛ با‌این‌حال، در این رابطه موانعی از جمله تحریم‌های یکجانبه ایالات‌متحده، وابستگی اقتصادی پاکستان به کشورهای عربی و زیرساخت‌های ضعیف در مرز دو کشور وجود دارد.