دوستان دیروز بارزانی، دشمن امروز مردم کوبانی

در ذهن هر شهروند کردی سؤالاتی است که بیان آن فقط می‌تواند اندکی مرهم بر زخم تن آن‌ها باشد، اینکه مسعود بارزانی، رئیس کردستان که داعیه‌ی رهبری کردهای منطقه را در سر می‌پروراند، او که می‌خواست با برگزاری کنگره‌ی ملی کُرد، همه‌ی کردها را کنار هم جمع کند، اکنون چرا اقدامی یا اعتراضی در خور شأن علیه جنایات داعش در کوبانی انجام نمی‌دهد،

یک شهروند کوبانی با انتشار مقاله‌ای در پایگاه خبری النشره تأکید کرد اقدامات بارزانی در حافظه تاریخ ثبت خواهد شد، بزودی در ذهن کردها حک خواهد شد که مسعود بارزانی، دایره خیانت خود در قبال کردستان سوریه را با قربانی کردن مردم کوبانی تکمیل نمود.

«شوان شیرکو» شهروند شهر عین‌العرب (کوبانی) با انتشار مقاله‌ای در پایگاه خبری النشره لبنان[1]، ضمن بیان جزئیاتی از مشکلات و دردهای مردم عین‌العرب (کوبانی) در شمال سوریه، به سیاست‌های «مسعود بارزانی» رئیس منطقه‌ی کردستان عراق در قبال تحولات این منطقه‌ی شمال سوریه انتقاد کرد. در زیر، ترجمه‌ی بخش‌هایی از این مقاله از زبان شوان شیرکو از نظر خوانندگان گرامی می‌گذرد.

مدعیان حقوق بشر و دموکراسی، توجهی به عین‌العرب (کوبانی) ندارند

 

حمله‌ی همه‌جانبه‌ی تروریست‌های داعش به شهر کوبانی در سوریه، فضای تحولات این کشور و منطقه را وارد فاز جدیدی کرد؛ در مقابل شجاعت و دفاع نیروهای مردمی کُرد نیز تا حدودی معادلات داعش و حامیان بین‌المللی و منطقه‌ای آن را دچار تغییر کرد.

نتیجه‌ی مقاومت مردم، آوارگی ساکنان و اجسادی است که در نقاط مختلف شهر کوبانی و روستاهای اطراف دیده می‌شود و قلب هر انسان منصف و آزادی‌خواه را به درد می‌آورد. جنایات داعش در منطقه از عراق و سوریه گرفته تا این روزها در کوبانی، نسل‌کشی است که مدعیان حقوق بشر و دموکراسی به طور جدی بدان توجهی نشان نداده‌اند.

همراهی ترکیه با داعش به زودی دامن این کشور را می‌گیرد

 

می‌توان گفت کوبانی قربانی دسیسه و توطئه‌ی دوستان، دشمنان و همسایگان خود شده است. برخی فرصت‌طلبان به دنبال گسترش حوزه‌ی حضور و افزایش نفوذ در منطقه هستند. دولت ترکیه که از دیرباز تاکنون دشمنی خود نسبت به کردها را نتوانسته فراموش کند، این روزها آنقدر بی‌اعتنا نسبت به این کشتارهاست که گویی همدست داعش است، البته گذرنامه‌های برخی افراد کشته شده‌ی عضو داعش در کوبانی مهر ترکیه دارد و این خود اثبات ادعای همراهی و همدستی ترکیه با داعش است که ممکن است به زودی دامن این کشور را بگیرد.

در واقع ترکیه قصد دارد با قربانی کردن کوبانی ضرب‌شصتی به کردها نشان دهد و بعد از اینکه کاملاً سقوط کرد، وارد این مقر و پایگاه پ.ک.ک شود. مسعود بارزانی رئیس کردستان عراق نیز به عنوان یک رهبر کُرد در همگامی با این دولت، راه را بر ورود تجهیزات نظامی و اقلام مورد نیاز مردم کوبانی بسته است.

سخنان «عصمت الشیخ»، رهبر نیروهای کرد مدافع شهر کوبانی، بسیار دردناک و زجرآور است، آنجا که می‌گوید: «تروریست‌های داعش همه نوع تجهیزات نظامی، سلاح، تانک، انواع راکت و امکانات زرهی در اختیار دارند اما مدافعان کرد با سلاح سبک به نبرد با تانک و خمپاره‌ها می‌پردازند. مسعود بارزانی مسیر امداد به کوبانی را بسته و خود نیز از ارسال سلاح و کمک امتناع می‌نماید.»

اقدامات بارزانی مضحک است/ بارزانی بین کردها دودستگی ایجاد کرد

 

با شدت گرفتن درگیری‌ها و افزایش جنایت تروریست‌های داعش علیه ساکنان کوبانی، مسعود بارزانی با صدور بیانیه‌ای خواستار مداخله‌ی مجامع بین‌المللی در کوبانی و جلوگیری از تداوم جنایات داعش شده است. این اقدام بارزانی خنده‌دار و مضحک به نظر می‌رسد. بارزانی اگر مدعی حمایت از ملت کرد سوریه است، می‌بایست از مدت‌ها پیش از آنان حمایت می‌کرد نه آنکه مرزهای کردستان را ببندد و برای نیل به اهدافش در منطقه‌ی کردستان سوریه، بین گروه‌های کرد این منطقه دو دستگی و اختلاف ایجاد کند.

نکته‌ی غم‌انگیز، آوارگان کوبانی هستند که هم از طرف دولت ترکیه و هم از طرف مسعود بارزانی، رئیس کردستان عراق طرد شده‌اند. آوارگانی که سرنوشت آنان معلوم نبوده و به احتمال زیاد بایستی دور از خانه و کاشانه همانند ایزدیان عراقی به دلیل گرسنگی و تشنگی جان خود را در کوهستان‌ها از دست بدهند.

دوستان دیروز بارزانی دشمن امروز مردم کوبانی

 

سخنم با مسعود بارزانی است؛ باید پرسید این روزها افرادی به جنگ با کوبانی آمده‌اند که دوستان دیروز بارزانی هستند، مگر نه اینکه در حمله‌ی داعش به موصل و استان‌های غربی عراق، تروریست‌ها با حزب دموکرات کردستان عراق هماهنگ بوده و حتی یک گلوله نیز به سمت آن‌ها شلیک نکردند، مگر نه اینکه بارزانی از فرصت همراهی ترکیه و عربستان و آمریکا با استقلال کردستان از دولت مرکزی عراق، چشم خود را بر روی جنایات داعش بست، مگر نه این است که دوستان دیروز بارزانی، امروز کوبانی را قربانی می‌کنند، مسعود بارزانی باید فراتر از یک بیانیه اقدام عملی انجام دهد وگرنه بعد از سقوط کوبانی هیچ تلاشی توجیه‌پذیر نیست. بارزانی چطور می‌تواند نظاره‌گر تصاویر زنان و مردانی باشد که سلاح به دست و با کمترین امکانات به جنگ دشمنی خونخوار و سفاک می‌روند و کوچه و خیابان‌های کوبانی به خون پاکشان آغشته شده و در خون خود غلطان هستند.

حملات ائتلاف نه به موقع بود، نه خسارتی به داعش وارد کرد

 

در قبال حمله‌ی تروریست‌های داعش به کوبانی، عده‌ای منتظر حملات ائتلاف ضد داعش هستند، حملاتی که نه به موقع انجام شد و نه تلفات قابل توجهی به داعش وارد آورد. به نظرم کُردهای ایرانی خیلی بهتر واکنش نشان دادند، تظاهرات و راهپیمایی به راه انداختند و به جنایات داعش در کوبانی اعتراض کردند. مردم منطقه بدانند مقاومت دلیرمردان و شیرزنان کوبانی، نماد است، نمادی از مقاومت با حداقل امکانات و حداکثر کارشکنی از سوی برخی به اصلاح هموطنان. ما ثابت می‌کنیم و اجازه نخواهیم داد خواب مسعود بارزانی و دوستانش برای کوبانی، تعبیر شود.

زخمی‌های داعش در بیمارستان‌های ترکیه درمان می‌شوند

 

در مورد کیفیت ارتباط تروریست‌های داعش با دولت ترکیه چیزی نمی‌دانم، اما می‌دانم که با همدیگر توافق کرده‌اند ترکیه در قبال حمله‌ی داعش به کوبانی مداخله نکند و حتی این دولت علی‌رغم اعلام حمایت از آوارگان کوبانی، مرزهای خود را ابتدا بر روی آوارگان بست و اجازه نداد وارد خاک ترکیه شوند. این روزها زخمی‌های داعش در بیمارستان‌های ترکیه درمان می‌شوند، برخی داعشی‌ها مهر ترکیه در گذرنامه‌ی خود دارند، ارتش ترکیه در موقع حمله به شهر کوبانی از مرزها فاصله می‌گیرد همه‌ی این موارد علائمی از همکاری ترکیه با داعش است، رفتار مرزبانان ترک با آوارگان کوبانی، دل هر آزادی‌خواه را به درد می‌آوررد.

کوبانی هزینه‌ی عدم جنگ با بشار اسد را می‌پردازد

 

به کدام گناه، کوبانی باید شاهد این روزها باشد؟ باز هم نمی‌دانم، شاید کوبانی و کردهای سوریه، هزینه‌ی عدم جنگ با بشار اسد را پس می‌دهند. اما بارزانی و ترکیه بدانند ما توانستیم حقوق خود را از بشار اسد بگیریم و این موفقیت بزرگی برای ماست. ترکیه از این بابت نگرانی دارد، اما بارزانی چرا با آنان همراهی می‌کند که جای بسی تأمل دارد؟! کاش این سخنان دروغ باشد که رهبران کردستان عراق با ترکیه و حامیان داعش در مورد کوبانی تبانی کرده‌اند.

در ذهن هر شهروند کردی سؤالاتی است که بیان آن فقط می‌تواند اندکی مرهم بر زخم تن آن‌ها باشد، اینکه مسعود بارزانی، رئیس کردستان که داعیه‌ی رهبری کردهای منطقه را در سر می‌پروراند، او که می‌خواست با برگزاری کنگره‌ی ملی کُرد، همه‌ی کردها را کنار هم جمع کند، اکنون چرا اقدامی یا اعتراضی در خور شأن علیه جنایات داعش در کوبانی انجام نمی‌دهد، چرا با آمریکا، ترکیه، عربستان و قطر که خودشان ایجاد کننده و حامی تروریست‌های داعش هستند، همگام و همسو شده است؟ چرا از خون مردم کوبانی برای رسیدن به اهداف خود استفاده می‌کند. اقدامات بارزانی در حافظه‌ی تاریخ ثبت و توسط آیندگان نقد خواهد شد. به زودی در افکار عمومی و اذهان کردها حک خواهد شد که مسعود بارزانی، دایره‌ی خیانت خود در قبال کردستان سوریه را با قربانی کردن مردم کوبانی تکمیل نمود.

خسران و حسرت بزرگ برای بارزانی

 

آقای بارزانی آیا اطلاع دارند که داعش، جان و ناموس ساکنان کوبانی را مباح دانسته؟ این را هم بداند که تروریست‌ها و حامیان آن‌ها اگر لازم باشد جان و مال و ناموس کردستان عراق را هم مباح اعلام خواهند کرد و بر او نیز خواهند تازید و آن زمان، خسران و حسرت بزرگ برای مسعود بارزانی بر جای خواهند ماند.



[1] شوان شيركو (مواطن كوباني)، «حلم بارزاني لن يتحقق بالتضحية بكوباني!»، النشرة (الموقع الالکتروني)، 28 تشرين الأول 2014.

ارسال دیدگاه