#تحلیل_کوتاه
🔸 ایران تلاش نموده تا رویکردی چندجانبه به سیاست تعاملی خود ببخشد. برگزاری نشست «همسایگان افغانستان» در تهران و ارتقای روابط با کشورهای آسیای میانه، نمودی از این تلاش‌ها بود. اما به نظر نمی‌رسد یک اقدام جدی درباره افغانستان، بدون جلب نظر مساعد چین و روسیه و بدون همراهی پاکستان، عملیاتی باشد.
🔸 گویا ایران، اقتضای تعامل با طالبان را محدودسازی روابط تهران با دیگر بازیگران داخلی افغانستان قلمداد کرده است. مسئولان دیپلماتیک ایران صرفاً دیدارهای معدودی با حامد کرزی و عبدالله‌عبدالله داشته‌اند و سعی نکرده‌اند از روابط خود با گروه‌هایی نظیر «جمعیت اسلامی» و «جبهه ملی مقاومت» به عنوان اهرم فشاری بهره‌مند شود.
🔸 عدم تلفیق هوشمندانه و کاربرد تؤأمان ابزارهای سخت، نیمه‌سخت و نرم را می‌توان نقصی برای سیاست ایران در قبال طالبان دانست. اقدامات پیش‌دستانه نظامی در مرزها، تهدید و یا اِعمال مجازات‌های اقتصادی و هم‌چنین تلاش برای بهره‌مندی از ظرفیت عظیم مهاجران افغانستانی داخل ایران از جمله گزینه‌ها در این خصوص است.
🔸 اهمیت افغانستان برای امنیت ملی ایران – جز اینکه از بابت همسایگی و مسائل مرتبط با آن می‌باشد – می‌بایست از منظر رقابت قدرت‌های بزرگ نیز نگریسته شود. در راستای ارزیابی و تدوین یک سیاست جامع در قبال افغانستان لازم است نقش و تأثیر تحولات این کشور بر اقتصاد سیاسی بین‌الملل و امنیت منطقه‌ای به طور کامل مورد ارزیابی قرار بگیرد.
☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿
▫️@Tabyincenter
