به نظر می‌رسد یکی از اهداف آمریکا از مدیریت تنش بین ایران و عربستان در این برهه کنونی، به سرانجام رساندن اهداف منطقه‏‌ای خاص خصوصاً در خصوص بحران سوریه باشد.

مسئله بین‌المللی کردن ذخایر انرژی از قبل هم مطرح بوده و برخی از کارشناسان غربی حوزه انرژی پیش‌تر این ادعا را مطرح کرده‌اند که اصولاً دلیلی وجود ندارد که باارزش‌ترین منابع انرژی جهان، به‌عنوان‌مثال گاز که به‌طور عمده در خلیج‌فارس و حوزه پارس جنوبی ایران متمرکزشده، به دلیل واقع‌شدن در یک قلمرو جغرافیایی مشخص متعلق به یک کشور خاص باشد.

نگاهی به حجم و محتوای روابط اقتصادی ایران و عربستان سعودی نشان می‌دهد که قطع شدن روابط تجاری و اقتصادی به‌مثابه آسیب و ضربه اقتصادی جدی برای هیچ‌کدام از دو کشور نیست. چراکه اصولاً حجم این روابط در ساختار کلان تجارت خارجی دو کشور زیر یک درصد بوده و چندان مهم و تعیین‌کننده محسوب نمی‌شود.

اقدامات عربستان در عین آنکه اقدامی انفعالی در حوزه دیپلماسی به‌حساب می‌آید نگرانی عمیق مقامات این کشور از روند تحولات منطقه را نشان می‌دهد و در راستای افزایش استحکام بلوک کشورهای محافظه‌کار در منطقه و افزایش فشارها به تهران ارزیابی می‌شود.