سیاست خارجی ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی بر اساس رهنمودهای انقلاب تغییر ماهیت داد و بر مبنای اسلام استوار گردید. از این پس آن چه در دستور کار سیاست خارجی بود، پیاده کردن اهداف و برنامه‌های دولت در زمینه داخلی و خارجی در چارچوب احکام اسلامی بوده است. همین امر موجب پیشرفت سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در عرصه ها و حوزه های مختلف حقوقی، دیپلماتیک، فرهنگی، دفاعی، اقتصادی و علمی شده است.
نظام سلطه همواره از ابزار های مختلفی در راستای رسیدن به اهداف شوم خود بهره برده است. گفتمان این نظام هم همواره در راستای رسیدن به این اهداف تعریف شده است. در مقابل جریان و گفتمان انقلاب اسلامی در ایران، از همان ابتدای شکل‌گیری، نفی سلطه ابرقدرت‌ها و مستکبرین را از جمله اصول اساسی خود و سرلوحه حرکت خویش قرار داده است[1]. پژوهش پیش رو در تلاش است تا به بررسی امکان تولید ادبیات حول موضوع نظام سلطه بپردازد.
«رابرت کان» کارشناس اقتصاد بین الملل شورای روابط خارجی آمریکا با بررسی تصویب طرح «مقابله تحریمی علیه دشمنان آمریکا» در یادداشتی اِعمال تحریم های اقتصادی و اثرات آنها بر اقتصاد آمریکا و بازار آزاد جهانی را در دولت ترامپ بررسی کرده که در ادامه ارائه می شود.
وادار کردن ایران به اجرای کامل برنامه اقدام، که نتیجه آن خودتحریمی و اجرای هدفمند تحریم های آمریکا در داخل ایران است مهم ترین نتیجه اجرای کامل برنامه اقدام FATF است. با اجرایی شدن این هدف آمریکا، این کشور می تواند هر نهاد و حوزه ای را هدف تحریم های خود قرار دهد و آن حوزه را از داخل و خارج از ایران تحت فشار قرار دهد و ایران را وادار کند تا سیاست خود را تغییر دهد.
