نظام سلطه همواره از ابزار های مختلفی در راستای رسیدن به اهداف شوم خود بهره برده است. گفتمان این نظام هم همواره در راستای رسیدن به این اهداف تعریف شده است. در مقابل جریان و گفتمان انقلاب اسلامی در ایران، از همان ابتدای شکل‌گیری، نفی سلطه ابرقدرت‌ها و مستکبرین را از جمله اصول اساسی خود و سرلوحه حرکت خویش قرار داده است[1]. پژوهش پیش رو در تلاش است تا به بررسی امکان تولید ادبیات حول موضوع نظام سلطه بپردازد.
ایده منطقه قدرتمند بدون در نظر گرفتن اینکه چگونه این منطقه با وجود رژیم صهیونیستی و اندیشه های تکفیری می تواند قدرتمند باشد به خیال اندیشی می انجامد و همگرایی به عنوان یک مدل غربی را برای منطقه غرب آسیا با ویژگی های خاص خود تجویز می کند. این ایده منافع ایدئولوژیک و متعارض صهیونیستی و سلفی با اندیشه اسلام انقلابی را که جز به نابودی گفتمان انقلاب اسلامی راضی نمی شود را در نظر نمی گیرد.
در هفته‌های اخیر اخباری از تلاش ترکیه برای حضور در استان ادلب منتشر شد. در این راستا این سؤال ایجاد می‌شود که ترکیه در پس تحرک نظامی در استان ادلب به دنبال چه اهدافی است و این اقدام دارای چه پیامدهایی می‌باشد؟
پس از آغاز درگیری های داخلی در سوریه از سال 2011 تاکنون، با تلاش برخی کشورها، نشستها و جلسات مختلفی برگزار شده‌است تا به اصطلاح در سوریه درگیریها متوقف شود و صلح ایجاد گردد.
