افزایش روابط قدرت​ های معارض با آمریکا از جمله روسیه و چین می ​تواند به معنای همگرایی بیشتر آنها در برابر هژمونی ایالات متحده باشد و فرصت قابل توجهی برای جمهوری اسلامی ایران به وجود بیاورد.

رفع تحریم تسلیحاتی آغازگر فصل نوین برتری نظامی ایران در منطقه خواهد بود و بازدارندگی دفاعی به‌مراتب بالاتری را برای ایران رقم خواهد زد.

اگر همسویی مواضع ترکیه و روسیه در سطوح منطقه ​ای به صورت دوجانبه نگریسته نشود و با ابتکار عمل ایران این رویه به الگویی سه جانبه تبدیل شود، آنگاه سه کشور در بسیاری از معادلات می​توانند نقش بسیار مهمی ایفا کنند.

سیاست‌های دولت آمریکا طی سالیان اخیر به مانع مهمی در مسیر کاهش تسلیحات هسته‌ای در جهان بدل شده و قدرت‌های غیرغربی را وادار به عدول از این فرآیند نموده است.