در این یادداشت به «بایستگی های فزاینده تحول» در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در بدو  ورود به دهه پنجم انقلاب اسلامی پرداخته شده است.

سناریوی تجزیه‌ی لیبی بیش از پیش محتمل شده و سطح درگیری نیروهای متخاصم به حدی رسیده است که دست  کم در کوتاه‌مدت نمی‌توان به بهبود شرایط و برقراری آرامش در این کشور امید چندانی داشت.

اگر چه ترکیه و روسیه در بحران لیبی در دو جبهه متقابل قرار دارند اما آن‌ها منافع مشترکی در این کشور دارند و با توجه به تجربه مشترک خود می‌توانند الگوی همکاری در سوریه را در اینجا تکرار کنند.

گروه بین‌المللی بحران طی گزارشی به ارزیابی دیدگاه طالبان به مسائل احتمالی پرداخته که در مذاکرات صلح میان گروه‌های افغانستانی مطرح می‌شود.