چند روز پیش، بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد در مصاحبه ای با روزنامه واشنگتن پست – که در مورد فعالیت هسته ای ایران صورت گرفت – با سو استفاده از آزمایش هسته ای کره شمالی به سخن پراکنی علیه کشورمان پرداخت. وی در این مصاحبه گفت: “ممکن است ایران از مذاکرات سازمان ملل متحد به عنوان پوششی برای ساخت بمب اتمی استفاده کند.”
او هشدار داد: “ایران از همان شیوه هایی استفاده می کند که کره شمالی برای توسعه قدرت هسته ای اش استفاده کرد. به همین دلیل این موضوع نیازمند تصمیمات جسورانه و تعیین کننده ای از سوی شورای امنیت است.”
دبیرکل سازمان ملل متحد اضافه کرد: “سناریوی کره شمالی، درس عبرتی برای جامعه جهانی درباره چگونگی تعامل با پرونده هسته ای ایران است. نباید زمان بیشتری به ایرانی ها داد زیرا ما دیدیم که کره شمالی با سوء استفاده از مهلت زمانی، به طور مخفیانه و به دور از چشم ها، به توسعه قدرت هسته ای اش اقدام کرد تا این توانمندی هسته ای به واقعیت موجود تبدیل شود.”
این اظهارات در حالی انجام می شود که در درجه اول موضع گیری در مورد برنامه هسته ای ایران عملا” در حوزه اختیارات دبیر کل سازمان ملل قرار نمی گیرد و کلیه فعالیت های هسته ای ایران در چهارچوب آژانس و تحت نظارت آن پیگیری می شود. همچنین جمهوری اسلامی بارها به صراحت در مورد ساخت سلاح هسته ای موضع نشان داده و رهبری معظم انقلاب ساخت هرگونه سلاح هسته ای را بر خلاف مبانی فکری اسلامی می‌دانند و حکم به حرمت آن داده اند.
اما به نظر می رسد این اظهارات بان کی مون در جهت تاثیرگذاری بر مذاکرات آتی ایران و 1+5 صورت گرفته است چراکه با توجه به طولانی شدن و بی نتیجه بودن روند مذاکرات و همچنین پیشرفت های چشم گیر ایران در زمینه‌ی هسته ای از جمله غنی سازی 20 درصدی برای مصارف پزشکی و از سوی دیگر بی اثر بودن تحریم ها و استقامت ملت ایران در برابر آن، این احتمال وجود دارد که طرف غربی بخواهد مذاکرات را از روند منطقی آن خارج کند. باید گفت با به بن بست رسیدن منطق غربی‌ها در مقابل منطق استوار جمهوری اسلامی در مذاکرات، فرافکنی و بهانه تراشی های مختلف از جمله مسئله آزمایش هسته ای کره شمالی و همچنین طرح ادعای حضور یک ایرانی در این آزمایش هسته ای یک نوع اثر منفی در روند مذاکرات ایجاد کرده و ممکن است طرف غربی به نوعی فشار و تهدید را در عوض پیگیری مذاکرات در دستور کار قرار دهد.
اما از سوی دیگر با توجه به نزدیکی انتخابات ریاست جمهوری ایران این حربه می تواند در جهت اثرگذاری هرچه بیشتر غربی ها بر نتیجه این انتخابات ارزیابی شود. بطوری که با اعمال فشارهای همه جانبه به بهانه های مختلف مانند ادعای تشابه فعالیت های هسته ای ایران و کره شمالی در آستانه انتخابات ریاست جموری یازدهم از عزم ملت ایران در ایستادگی در برابر زیاده خواهی‌های قدرت های جهانی کاسته و راه را برای به قدرت رسیدن عناصر نزدیک به جریان سلطه هموار نماید.
