دیکتاتوری قذافی و حمله نظامی کشورهای غربی به لیبی و عدم تدبیر لازم برای آینده این کشور زمینه‌های هرج‌ومرج را فراهم نمود؛ در شرایط کنونی داعش در میان دو دولت طبرق و طرابلس شبه‌دولتی در شهر ساحلی سرت برپا نموده که نمی‌توان ظهور و بروز آن را در سواحل لیبی ناگهانی دانست،چراکه بازیگرانی سهم دارندکه تلاش می‌کنند تا دایره نفوذ خود را گسترش دهند.
به نظر می‌رسد یکی از اهداف آمریکا از مدیریت تنش بین ایران و عربستان در این برهه کنونی، به سرانجام رساندن اهداف منطقهای خاص خصوصاً در خصوص بحران سوریه باشد.
حیات جریان‌های تروریستی چون القاعده در فقدان اقتدار مرکزی، تداوم و تناوب بحران در کشورهای منطقه غرب آسیا نهفته است. آغاز ناکامی گروه‌های یمنی در ایجاد دولت وحدت ملی، سیاست‌های یکجانبه‌گرایانه رئیس‌جمهور مستعفی و حمله ائتلاف سعودی شرایط را برای افزایش اقدامات مخرب القاعده فراهم ساخته است.
اکنون شرمن مسئله را معکوس روایت می‌کند. شرمن می‌گوید درباره نقش تحریم‌ها در آغاز مذاکره و امتیازدهی ایران، اغراق شده است و اگر نبود ریاست‌جمهوری حسن روحانی، تحریم‌ها به تنهایی نمی‌توانست ایران را وادار به پذیرش توافق هسته‌ای کند؛ توافقی که حتی «محمود سریع‌القلم» هم معتقد است تنها 15 درصد به نفع ایران و 85 درصد به نفع طرف مقابل بوده است.
