حادثه‌ی تسخیر لانه‌ی جاسوسی که ابوطالبی به شرکت در آن متهم شده، حادثه‌ای است که هم برای امریکایی‌ها و هم برای ایرانی‌ها از ارزش فوق‌العاده‌ای برخوردار است. موضوع گروگان‌گیری سال 58، برای امریکا در حیطه حیثیت ابرقدرتی او و برای ایران به مثابه یکی از پایه‌های مشی ایدئولوژیکش، یعنی مبارزه با استکبار تعریف می‌شود.
اوکراین، به نظر می‌رسد زمین بازی مناسبی است. ورود ایران به این زمین الزاماً به معنی ورود به درگیری و حمایت از طرفین نیست، بلکه حضور ایران به عنوان «میانجی»، ضمن ارتقای جایگاه دیپلماتیک او، می‌تواند عرصه را برای کسب مهره‌های بازی بیشتر- برای ایران- در پرونده‌ی هسته‌ای و سایر پرونده‌ها باز کند.
پذیرش دولت یهودی از سوی مذاکره‌کنندگان فلسطینی حاضر در مذاکرات سازش، نوعی خودکشی سیاسی است که برای همیشه آرمان آزادسازی قدس شریف و بازگشت آورگان فلسطینی را به نابودی خواهد کشاند. در این راستا آمریکا، اسرائیل و سران خودکامه‌ی عربی، سعی کردند تا مسیر بیداری اسلامی را منحرف کنند.
برقراری امنیت پایدار در کشورهای شمال و شرق آفریقا می‌تواند بهترین راه برای کنترل و جلوگیری از نفوذ نیروهای افراطی اسلامگرا به این مناطق باشد. در پی بیداری اسلامی و سرنگونی حکومت‌های فاسد و خودکامه در مصر، لیبی و تونس فرصت مناسبی پیش آمد تا به وسیله مردم سالاری دینی، نظامی متمرکز و مشروع شکل گیرد اما درگیری‌های میان احزاب و قبایل مانع پیدایش چنین نظامی شد.
