عربستان سعودی، همسو با ایالات متحده آمریکا، در پسابرجام سعی دارد تا با مهار منطقه‌ای ایران، از قدرت‌گیری او ممانعت به‌عمل آورد. این امر که در چارچوبی کلان‌تر قابل بررسی است، در زیرمجموعه‌ی خود، نبردهای بخشی و موضوعیِ متمایز اما پیوسته با یک‌دیگر را شامل می‌شود.

غیرقانونی دانستن مرزهای 1967 (شهرک‌های کرانه باختری)، حقوق بشر و مذاکرات صلح و نهایتاً راه‌حل دو دولت- دو ملت را می‌توان اصلی‌ترین موضوعات اختلافی میان اتحادیه اروپا و رژیم صهیونیستی دانست. تل‌آویو، راه‌حل ترمیم چهره خویش را در میان افکار عمومی اروپایی‌ها به کار گرفتن دو کلیدواژه «یهودستیزی» و «هولوکاست» به‌عنوان نقشه راه می‌داند.

کردها عمدتاً در منطقه نقش ابزاری ایفا می‌کنند. طبیعی است که نگاه روسیه به کردها هم بر اساس این قاعده کلی قابل تحلیل باشد. روسیه در معادلات جدید منطقه به ارتباط با کردها می‌اندیشد و حاضر نیست از چنین ابزاری صرف‌نظر کند. او در ترکیه، برخلاف خواست آمریکا، از کردها در جهت تضعیف دولت ترکیه بهره می‌برد؛...

نقاط ضعف عربستان برای ایجاد یک رابطه راهبردی با چین، دقیقاً نقاط قوت ایران محسوب می‌شوند. مجله آمریکایی «فارن‌افرز» در گزارشی پس از تور غرب آسیای رئیس‌جمهور چین به سه کشور ایران، عربستان و مصر می‌نویسد: «در صورتی که چین بخواهد متحدی کلیدی را در منطقه انتخاب کند، این کشور ایران خواهد بود.»