🔸 این گروه در فضای درگیری طالبان و اشغال‌گران آمریکا، توسط بخشی از نیروهای جهادی پاکستان در سال 2007 تشکیل شد. گرچه در ابتدا در راستای «جهاد جهانی» القاعده عمل می‌کرد ولی در مانیفست 2018 اولاً هدفش را تشکیل حکومت اسلامی در اسلام‌آباد عنوان کرد و ثانیاً عملیات علیه غیرنظامیان را متوقف نمود.
🔸 افزایش اتحاد با طالبان افغانستان، جذب ناراضیان قومی از پشتون‌ها و بلوچ‌ها، تشدید شیعه‌ستیزی و ایجاد یک نظام مجازات مذهبی در ولسوالی‌های ملاکند، باجور و اوراکزی، چهار اقدام تحریک طالبان برای افزایش جایگاه و مشروعیتش در نیروها و جریان‌های جهادی و بنیادگرای پاکستان بوده است.
🔸 برخلاف تصور اسلام‌آباد، استقرار طالبان در کابل به محدودیت تحریک طالبان نینجامید. پس از تسلط طالبان بر افغانستان، صدها زندانی تحریک طالبان از جمله مولوی فقیر محمد، معاون آن، آزاد شدند. سخن‌گوی طالبان افغانستان نیز مسأله این گروه را مسأله دولت پاکستان خوانده و ارتباط طالبان و تحریک را انکار کرده است.
🔸 سقوط دولت افغانستان و خروج آمریکا از این کشور از دو منظر موجب کاهش خشونت میان اسلام‌آباد و تحریک طالبان و ترغیب طرفین به مذاکره شد: اول اینکه آمریکا حساسیت کمتری نسبت به تعامل پاکستان و این گروه دارد و دوم اینکه طالبان افغانستان نیز مشوق مذاکره دو طرف می‌باشد.
✅ به نظر می‌رسد با استقرار طالبان در افغانستان، دولت پاکستان به این نتیجه رسیده که مسیر سیاسی را برای حل مسائلش با گروه تحریک بپیماید. زیرا نمی‌تواند طالبان افغانستان را برای برخورد با تحریک، چندان تحت فشار قرار دهد و از سوی دیگر گروه تحریک نیز تمایل دارد از ظرفیت سیاسی طالبان برای حل مناقشه با اسلام‌آباد بهره‌برداری کند.
https://carnegieendowment.org/2021/12/21/evolution-and-future-of-tehrik-e-taliban-pakistan-pub-86051
☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿
@Tabyincenter
