🔸 در این یادداشت آمده است: اسرائیل از سطح نظارت‌های برجام و زمان آن، ناراضی بود. عربستان و امارات از رفع تحریم‌های ایران ناراحت بودند. ایران نیز می‌خواست نشان دهد که علی‌رغم توافق هسته‌ای، در دیگر حوزه‌ها «تسلیم آمریکا» نشده است. پس برجام عملاً به پویایی‌های منطقه افزود.
🔸 استیون معتقد است سیاست ترامپ، تکرار سیاست اوباما بود. همان‌گونه که اوباما با فشار تحریم‌ها، ایران را به میز مذاکره آورد، ترامپ نیز با تشدید این فشارها درصدد کسب توافق بهتری بود. اما ایران هم برنامه هسته‌ای و هم حمایتش از نیروهای نیابتی در عراق، سوریه و یمن را افزایش داد.
🔸 ولی احیای برجام کمکی به ثبات منطقه نخواهد کرد. عربستان و امارات هم‌چنان با تزریق دلار به ایران مخالف هستند. حملات اخیر حوثی‌ها به امارات، مؤید آن است که در صورت افزایش حمایت‌های ایران از یمن، سطح درگیری نیز افزایش خواهد یافت.
🔸 کوک بیان می‌کند که «مسأله مهم‌تر اسرائیل است». نفتالی‌بنت تصریح کرده که این بازیگر منطقه‌ای، طرفی از طرف‌های توافق نیست. پس بدون توجه به تعهدات طرفین، به هر اقدامی برای دفاع از خود دست خواهد زد: از حمله به نیروهای نزدیک به ایران در عراق و سوریه تا خراب‌کاری در داخل ایران.
✅ برخلاف ادعاهای نویسنده، سطح تنش‌های منطقه‌ای از زمان خروج آمریکا از برجام و حمایت‌های واشنگتن از ریاض و تل‌آویو علیه ایران، شدت یافت. مقایسه میزان درگیری‌ها در عراق، مؤید این گزاره است. تا پیش از آن حتی همکاری‌های غیرمستقیمی میان ایران و آمریکا علیه داعش وجود داشت.
☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿
