#گزارش_کوتاه
🔸 به باور نویسنده، تکمیل خلأ نظامی روسیه توسط ایران، امری گریزناپذیر است. در غیر این صورت، سوریه نیز مانند عراق پس از خروج آمریکا، به جنگ‌های فرقه‌ای، قدرت‌یابی شبه‌نظامیان تروریست، کشتار گسترده و آوارگی غیرنظامیان مبتلا خواهد شد.
🔸 طبق این یادداشت، تا وقتی منافع راهبردی مسکو در کنترل بنادر لاذقیه و طرطوس در ساحل مدیترانه حفظ شود، مسکو نیز در گسترش نفوذ نظامی ایران و نقش‌آفرینی تهران در بازسازی سوریه، اخلال نمی‌کند. در غیر این صورت ممکن است بیش از گذشته به همکاری با ترکیه و اسرائیل برای مهار ایران در شمال و جنوب سوریه، روی بیاورد.
🔸 نویسنده معتقد است سیاست ایدئولوژیک ایران در حفظ مسیری برای حمایت از حزب‌الله با سیاست عمل‌گرایانه روسیه در حمایت از دولت اسد تفاوت دارد. او مدعی است اختلافات تهران و مسکو، یکی در تلاش ایران برای نزدیکی به مرزهای اسرائیل و دیگری در اصرار ایران بر حفظ جایگاه نیروهای نیابتی‌اش در سوریه است.
🔸 او ادعا می‌کند مقامات عالی‌رتبه جامعه اطلاعاتی سوریه نیز که از ۲۰۱۹ بدین‌سو ارتقا یافته‌اند، ارتباط نزدیکی با مسکو دارند و فاقد وابستگی به ایران هستند. در حوزه اقتصادی نیز به رقابت تهران و مسکو بر سر منابع فسفات، نفت و گاز سوریه و هم‌چنین همکاری روسیه با کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس در بازسازی سوریه اشاره می‌کند.
✅ به نظر می‌رسد دو موضوع توافق هسته‌ای و جنگ اوکراین بیشترین تأثیر را بر روابط تهران و مسکو، از جمله در جریان تحولات سوریه، داشته باشند. به همین دلیل رقابت‌های دو کشور در سوریه، هر چقدر جدی، تا اطلاع ثانوی کمتر برجسته خواهد شد.
(https://russiancouncil.ru/en/analytics-and-comments/analytics/russia-and-iran-in-syria-a-competitive-partnership/)
☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿
▫️@Tabyincenter
