در طی این جنگ، ایران به‌عنوان یک قدرت منطقه‌ای در غرب آسیا از حمله نیروهای حماس برای بازپس‌گیری سرزمین‌های اشغالی حمایت کرده است ولی خود در این جنگ به‌صورت علنی وارد نشده است. از طرف دیگر آمریکا، به‌عنوان متحد رژیم صهیونیستی، کمک‌های همه جانبه‌ای همراه با سایر کشورهای غربی به رژیم صهیونیستی ارائه کرده است.
در شرایط کنونی، رصد گزارش‌ها، حاکی از این است که نه ایالات‌متحده و نه ایران به دنبال طولانی شدن جنگ نیستند. هر دو تلاش می‌کنند جنگ پایان یابد. دلیل ایران برای پایان جنگ، جلوگیری از کشتار بی‌رحمانه مردم فلسطین و دلیل ایالات‌متحده آمریکا، بازیابی وجهه ازدست‌رفته به دلیل حمایت‌های فراوان مالی و نظامی خود از رژیم صهیونیستی است.
از طرف دیگر با شروع جنگ، تمام توجهات آمریکا از اوکراین به رژیم صهیونیستی تغییر پیدا کرد که این موضوع پیامد‌های بسیاری را در پی داشت که ازجمله می‌توان به پیشروی روس‌ها در محور‌های دونتسک، کوپیانسک و کراسنولیمانسک اشاره کرد. علاوه براین در طی جنگ رژیم صهیونیستی و حماس، آمریکا هزینه‌های بسیار سنگینی (بالغ‌بر 51 میلیارد دلار) متحمل شده است و افزایش این هزینه‌ها، مطلوب مقامات آمریکایی نیست.
باوجود آتش‌بس موقت پیش‌آمده میان حماس و رژیم صهیونیستی می‌توان به دو نکته مهم پی برد. اول اینکه رژیم صهیونیستی این واقعیت را پذیرفته است که یک توازن قوا بین ارتش خود و نیروهای مقاومت ایجادشده است و دیگر مثل گذشته قدرت برتر نیست. دوم اینکه فشار های آمریکا و افکار عمومی توانسته است که بر سیاست‌های مقامات رژیم صهیونیستی مؤثر واقع‌شده و از آن موضع تهاجمی خود عقب‌نشینی کنند.
بنابر آنچه آمد، مجموع دلایل فوق حاکی از آن است که نه جمهوری اسلامی ایران و نه ایالات‌متحده آمریکا، مایل به ادامه پیدا کردن جنگ نیستند و به نظر می‌رسد تلاش‌هایی از سوی هر دو طرف برای پایان دادن به آن صورت خواهد گرفت.
نویسنده: علی امیرخانی
