بازسازی عراق پساداعش ابعاد امنیتی گسترده‌ای نسبت به گذشته یافته است. مشارکت ایران در این برنامه با وجود اراده دوطرف، با موانعی مواجه است. اعتمادسازی با گروه‌های سنی در عراق و تأکید بر تعامل گروه‌های عراقی در قدرت، جهتگیری‌هایی هستند که ایران می تواند در راستای مقابله با موانع این مشارکت، اتخاذ کند.
زمینه‌های اشتراک فرهنگی و مذهبی ایران و آذربایجان که در زمان‌های گذشته صورت گرفته است و باعث تقویت همکاری فرهنگی بین تهران و باکو شده است می‌تواند همکاری دو کشور در زمینه اقتصاد را هم توسعه دهد.
دیپلماسی اقتصادی با توجه به رویکرد دولت‌ها در ارتباطات تجاری بین‌المللی، جایگاه ویژه‌ای یافته است. نگاهی به نفوذ بازیگران غیردولتی از جمله شرکت‌های چندملیتی، ظرفیت بازی قدرتمندانه دیپلماسی اقتصادی را به رخ می‌کشد. جمهوری اسلامی ایران با توجه به وضعیت حساس جهانی خود نیازمند است با تمرکز در این حوزه‌ی تعیین‌کننده، به تقویت متحدان خود پرداخته و سیطره‌ی خود بر ساختار نوین پیشِ رو را افزایش دهد.
کشور قطر به‌عنوان سومین دارنده ذخایر گازی، علاوه بر گاز طبیعی، گاز مایع نیز تولید می‌نماید. این کشور با راه انداختن جنگ سهم‌خواهی با ابزارهای مختلف، به دنبال خارج کردن ایران از صحنه‌ی رقابت است و نیاز بیشتر کشورهای مصرف‌کننده گاز را در منطقه غرب و جنوب آسیا با گاز طبیعی مایع‌شده تأمین می‌کند.
