در بررسی پرونده‌ی هسته‌ای جمهوری اسلامی، آنچه برداشت می‌شود، نشان از آن دارد که این پرونده، در اصل ویژگی و ماهیت سیاسی، فنی و حقوقی داشته، ولی درنهایت با ارسال به شورای امنیت و قطعنامه‌های شورای امنیت علیه آن و درمجموع با شرایطی خاص و البته غیرحقوقی، بُعد امنیتی به خود گرفته است.

کلاف سردرگم تحولات سیاسی، امنیتی و... در افغانستان به‌گونه‌ای درهم‌پیچیده است که گویا نه رهبران سیاسی این کشور یارای یافتن درمانی برای زخم کهنه آشوب‌ها هستند و نه بازیگران منطقه‌ای و بین‌المللیِ تأثیرگذار بر آن. این پیچیدگی تا بدانجا رسیده که هرازگاه نسخه «تجزیه»، آن‌هم یک‌بار برای همیشه، از جانب برخی رهبران و افکار عمومی این کشور یا دیگر کشورها، پیچانده می‌شود.

در این یادداشت به نگاه صهیونیست‌ها به کارآمدی دولت و عملکرد سیاست خارجی تل‌آویو بر اساس نتایج دو نظر سنجی منتشر شده از سوی موسسه دموکراسی اسرائیل «Israel Democracy Institute » و موسسه سیاست خارجی منطقه‌ای اسرائیل «The Israeli Institute for Regional Foreign Policies» پرداخته خواهد شد.

پرسش اصلی این است که اساساً شهر الباب دارای چه اهمیتی از بعد راهبردی و امنیتی است و اهداف هریک از بازیگران دولتی همچون سوریه، ترکیه و روسیه و بازیگران غیردولتی همچون داعش، گروه‌های معارض سوری و نیروهای کرد فعال در عرصه بحران سوریه در موضوع الباب چیست؟