🔸 با خروج ایالات‌متحده از برجام و «کمپین فشار حداکثری» تهران سعی کرد از هر اهرمی که در اختیار داشت برای کاهش فشار اقتصادی استفاده کند. پس از انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، ایران نقض تعهدات هسته‌ای خود را سرعت بخشید تا با دست پر در مذاکرات حاضر شود.

🔸 آمریکا امیدوار است برنامه هسته‌ای ایران را «در یک جعبه» قرار دهد بنابراین خواستار بازگشت به برجام در اسرع وقت بود. اما ایران اشتیاق آمریکا برای بازگشت به توافق را به خوبی درک می‌کند و معتقد نیست که آمریکا در کوتاه‌مدت فشار را افزایش دهد؛ بنابراین مذاکرات را طولانی و مطالبات بیشتری را مطرح می‌کند.

🔸 جنگ اوکراین، با ایجاد تقاضای روسیه برای تسلیحات ایرانی و افزایش قیمت نفت، جریان درآمد و موقعیت ژئوپلیتیکی ایران را بهبود بخشیده است. رهبران ایران از فرصت ارائه دانش خود به روسیه و سایر کشورها و تضعیف نظم تحت رهبری آمریکا استقبال می‌کنند. ایران به خود می‌بالد که برخی از کشورها در صف خرید پهپادها و موشک‌های آن هستند.

🔸 اعتراضات در ایران که از نظر اندازه و مدت بی‌سابقه بوده، حکومت را در حالت تدافعی قرار داده و این به دولت بایدن فرصتی برای به دست آوردن اهرم فشار در مذاکرات هسته‌ای می‌دهد. ایران سال‌هاست با ایجاد کانال‌های تجاری پیچیده‌ با تحریم‌ها مقابله کرده‌ است و به راحتی از موسسات مالی در کشورهایی مانند امارات و ترکیه به دلیل فقدان مقررات و استانداردهای ضعیف بهره‌برداری می‌کند.

🔸 ایالات‌متحده گاهی تحریم‌هایی را علیه موسسات مالی و بانک‌های خارجی اعمال کرده اما چنین اقداماتی را به طور سیستماتیک یا پیوسته به کار نگرفته است. اخلال در فعالیت ایران در مراکز مالی، در حالی که درآمدهای ایران از فروش را مسدود می‌کند بازار جهانی نفت را مختل نخواهد کرد. برای این منظور، ایالات متحده باید به جای شرکت‌های داخل ایران، نهادهای خارجی را که این کشور را قادر می‌سازند تحریم‌ها را دور بزند، هدف قرار دهد.

منبع:

(https://www.hudson.org/corruption/targeting-financial-entities-outside-iran-counter-tehran-economic-strategy)

گروه رصد