جمعه‌شب، در عراق عده‌ای به ساختمان کنسولگری ایران در بصره حمله کردند و آن را به آتش کشیدند. این در حالی است که یکی اصلی‌ترین پایگاه‌های حشد الشعبی در عراق، جنوب این کشور و مشخصا بصره است تا جایی که مردم این شهر، شهدای بسیاری را در لباس حشد الشعبی و در مبارزه با داعش تقدیم کرده‌اند. لذا حمله به کنسولگری ایران در این شهر، با فرهنگ و منش مردم آن متفاوت است.
ایران روز جمعه میزبان روسای جمهور ترکیه و روسیه است تا یکی از حساس‌ترین نشست‌های سه‌جانبه درباره سوریه را میزبانی کند. کارویژه‌ی مهم این نشست، مساله‌ی آزادسازی ادلب است؛ مساله‌ای که حالا بین‌المللی شده است.
بازخوانی مکرر بحران سوریه فواید مختلفی دارد از جمله اخذ درس‌هایی برای حکمرانی، شیوه مدیریت بحران برای ممانعت از تسری و تشدید آن، فهم عینی روند رو به رشد مداخله‌گرایی و توطئه‌پردازی، سیاست‌ورزی چند بعدی و ... . اما به نظر می‌رسد یکی از مهم‌ترین فایده‌های این بازخوانی، فهم دستاوردهای غیرقابل انکار محور مقاومت در حمایت از یکی از اعضای خود در مقابل هجمه‌ای گسترده است. نگاه به سرنوشت مواضع قلدرمآبانه مخالفان خارجی بشار اسد، می‌تواند این دستاورد را عینی‌تر سازد؛
وزیر جنگ رژیم صهیونیستی به‌تازگی گفته است: «مهاجرت سه و نیم میلیون یهودی به اسرائیل، ما را به سطحی دیگر و به توانایی که هرگز شاهدش نبودیم ارتقا می‌دهد. این امر به اقتصاد و علم انگیزه‌های زیادی می‌دهد و البته ما را به عنوان یک قدرت منطقه‌ای و شاید فراتر از آن تبدیل می‌کند.»
