🔸 نویسنده معتقد است علی‌رغم همه انتقادها، هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که آلمان مسئول شکست سیاست آمریکا و اروپا در مسأله اوکراین باشد. بلکه آلمان بازگشت روسیه به میز مذاکره و اجتناب از تشدید تنش نظامی را یک ضرورت دیپلماتیک می‌داند. زیرا هر اقدامی که ورود نظامی مسکو به اوکراین را به تأخیر بیندازد را ارزشمند می‌داند.
🔸 پیش‌تر نیز در جریان الحاق کریمه به روسیه، آلمان توانست اروپا را به سوی اتخاذ سیاست تحریم واحد علیه مسکو سوق دهد و در این زمینه نیز با آمریکا هماهنگ بود. هم‌چنین در لیتوانی نیز به یکی از محورهای اصلی ناتو در مقابل سیاست‌های توسعه‌طلبانه کرملین بدل شد.
🔸 این فقط حزب اتحادیه دموکرات‌مسیحی به رهبری مرکل نبود که در برابر اشغال کریمه واکنش نشان داد، بلکه فرانک والتر اشتاین‌مایر از حزب سوسیال‌دموکرات نیز تغییر چشمگیری در مورد نحوه تعامل با روسیه داشت. پس در آلمان برای حفظ اروپا در برابر زیاده‌خواهی مسکو، اجماع نظر وجود دارد.
✅ رویکرد آلمان در طول هفت سال گذشته نسبت به مسکو، تقریباً از ثبات نسبی برخوردار بوده است. به نظر می‌رسد آن‌چه بیش از دیگر مسائل، روسیه را در اقدامات اخیرش جسور ساخته، تغییر سیاسی در واشنگتن بوده است. هم‌چنان که اشغال کریمه نیز در دوران دمکرات‌ها رخ داد.
(https://nationalinterest.org/feature/russia-nato-allies-need-more-answers-germany-200114)
