🔸 هدف مسکو جلوگیری از گسترش ناتو به شرق است. به همین دلیل خواستار جلوگیری از عضویت اوکراین و گرجستان در ناتو و هم‌چنین عقب‌نشینی نیروها و تجهیزات ناتو از حوزه بالتیک و شرق اروپا بوده است. ولی با مقاومت غرب در برابر این خواسته‌ها روبرو شد. در حالی که مسکو بخش عمده‌ای از ارتش روسیه را در مرز اوکراین مستقر کرده بود، عدم کسب هیچ امتیازی، ضربه‌ای بر اعتبار سیاسی و نظامی کرملین محسوب می‌شود.
🔸 مسکو برای جلوگیری از عضویت اوکراین در ناتو، دو مسیر پیش رو دارد. اول اینکه دولت کنونی ساقط شده و دولتی هم‌سو با روسیه در کی‌یف مستقر شود. برای تحقق این امر، یا باید انقلابی در این کشور رخ دهد که اکنون شرایط اجتماعی آن مهیا نیست و یا روسیه تا پایتحت لشگرکشی کند، که آن نیز هزینه سیاسی، اقتصادی، امنیتی و نظامی بالایی برای پوتین دارد.
🔸 مسیر دیگر آن است که کی‌یف بدل به یک «دولت ورشکسته» شود که شرایط عضویت در ناتو را نداشته باشد. ایجاد تنش و جنگ داخلی که از سال 2014 با الحاق کریمه به روسیه آغاز شده، در این راستاست. استقلال دو استان لوهانسک و دونتسک نیز در تداوم اجرای این راهبرد است.
🔸 از آن‌جا که ناتو متعهد به حفظ ثبات و صلح در کشورهای عضو می‌باشد، بروز این درگیری‌ها و تقابل کی‌یف با مناطق تجزیه‌طلب، عملاً هزینه عضویت این کشور در ناتو را نیز افزایش می‌دهد. هم‌چنان که اکنون نیز با مخالفت آلمان و بی‌عملی امریکا، اجماعی درباره پیوستن اوکراین به ناتو وجود ندارد.
🔸 این احتمال نیز وجود دارد که مسکو با اقدام شب گذشته خود خواسته تا ضمن خروج از انفعال، سطح تنش را نیز مدیریت کند تا ضمن صرف نظر کردن از اقدام نظامی علیه کی‌یف، مانع اجماع آمریکا و اروپا بر بسته جامع تحریمی علیه روسیه شود.
☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿
