🔸 نویسنده مدعی است پاسخ ناکافی به کرونا، فساد نخبگان و رشد اقتصادی آهسته در کنار افزایش تظاهرات اعتراضی، باعث وابستگی بیشتر پوتین به سازمان‌های امنیتی شد. امری که سرکوب داخلی مانند حبس الکسی ناوالنی و جنگ‌طلبی خارجی همچون حمله به اوکراین، از تبعات آن است.
🔸 در این یادداشت بیان شده که حمله به اوکراین، فاقد حمایت مردمی وسیعی است. بسیاری از مردم روسیه دوستان و بستگانی در اوکراین دارند که کار را برای دستگاه‌های تبلیغاتی روسیه دشوار می‌سازد. حتی دیکتاتورها هم برای حکومت آسان‌تر به مقبولیت نیاز دارند وگرنه مجبور به توسل به سرکوب و ارعاب خواهند شد.
🔸 معضل اساسی تحریم‌های آمریکا و اروپا برای حکومت پوتین، تنش در میان نخبگان حاکم بر کرملین است. برخی از آن‌ها که منافعی در بانک‌ها و شرکت‌های غربی دارند بیش از دیگران آسیب می‌بینند. هم‌چنین رقابت آن‌ها برای کسب منافع مالی و تجاری در شرایط تحریم، مدیریت را برای پوتین سخت‌تر خواهد کرد.
🔸 به گفته نویسنده: «هیچ یک از اینها نشان‌دهنده سقوط قریب‌الوقوع حکومت پوتین یا پایان خودکامگی او در روسیه نیست. رهبران مستبدی که سرویس‌های امنیتی کشورهای خود را کنترل می‌کنند، در برابر چالش‌های بسیار سخت‌تری مقاومت کرده‌اند. ولی بازی قدیمی پوتین در حکومت با ترکیبی هوشمندانه از چماق و هویج، چندان قابل اجرا نیست».
✅ به نظر می‌رسد هر چه نبرد اوکراین فرسایشی شود، تبعات بیشتری برای موقعیت سیاسی پوتین خواهد داشت. از یک‌سو تأخیر در پیروزی با افزایش درگیری و تلفات انسانی، قدرت نرم روسیه را خدشه‌دار خواهد ساخت و از سوی دیگر، عقب‌نشینی نیز به اعتبار پوتین ضربه خواهد زد.
https://www.foreignaffairs.com/articles/russia-fsu/2022-02-26/putins-war-home?utm_campaign=tw_daily_soc&utm_medium=social&utm_source=twitter_posts
