🔸 روسیه و آمریکا تاکنون تلاش کرده‌اند میان پرونده‌های اختلافی خود تا حدی تفکیک قائل شوند. برای مثال، در پرونده‌های هسته‌ای ایران، کنترل تسلیحات، گسترش ناتو به شرق و یا افغانستان و سوریه، رویکرد یکسانی اتخاذ نکرده‌اند و رویکرد آنها به اقتضای شرایط پیش‌آمده در هر یک از این پرونده‌ها متفاوت بوده است.
🔸 به عنوان مثال، مذاکرات برجام در سال 2014 با همراهی روسیه و آمریکا در حالی در جریان بود که دولت اوباما در جریان بحران کریمه، روسیه را تحت تحریم قرار داده بود و در بحران سوریه نیز مسکو قطعنامه‌های پیشنهادی آمریکا رو وتو کرده بود.
🔸 نکته دیگر اینکه این دو قدرت هسته‌ای بر جلوگیری از رفع انحصار تسلیحات اتمی قدرت‌های بزرگ و مهار برنامه هسته‌ای ایران در راستای سیاست‌های عدم اشاعه، دارای اشتراک نظر هستند. همین اشتراک نظر سبب شد تا دولت اوباما بتواند روسیه و چین را به رأی مثبت به قطعنامه‌های تحریمی شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران مجاب نماید.
✅ با این وصف، حتی در صورت تفاهم طرفین بر مفاد توافق، احتمال تأخیر در احیای برجام وجود دارد. هم از این منظر که ایران درصدد کسب همراهی بیشتر مسکو برای مطالباتی مانند ضمانت و راستی‌آزمایی برآید و هم از این جهت که روسیه خواستار حفظ اهرم انرژی برای فشار بر غرب و جلوگیری از افزایش سهم ایران در بازار نفت پس از احیای برجام باشد.
☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿
