در هفته اخیر آمریکا، کانادا و فرانسه با فاصله چند روز از یکدیگر به شهروندان خود نسبت به تبعات سفر به ایران هشدار داده‌اند. در ماه گذشته نیز انگلستان و سوئد از اتباع خود خواستند تا از سفرهای غیرضروری به ایران خودداری کنند. اهداف این دولت‌ها را می‌توان از چند منظر ارزیابی نمود.
اخیراً رژیم صهیونیستی با وارد کردن یک سکوی استخراج گاز از بستر دریا از شرکت انگلیسی-یونانی «انرژین» در نزدیکی مرزهای مورد اختلاف دریایی با لبنان برای بهره برداری از میدان گازی «کاریش» تنش‌های جدیدی ایجاد کرده است.
شب گذشته، شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی طی قطعنامه‌ای ضمن «ابراز نگرانی عمیق از عدم کفایت همکاری ایران» از تهران خواست تا «بدون فوت وقت درخواست‌های آژانس را اجابت کند».
روسیه در دومین مرحله از حملاتش در اوکراین، تمرکز جدی بر محورهای جنوب شرقی داشته است. تصرف کامل ماریوپل و تلاش برای تسلط بر محیط پیرامونی خرسون، دو نمونه بارز آن است. گمانه‌زنی برخی رسانه‌ها و کارشناسان غربی آن است که مسکو درصدد ضمیمه رسمی بخش‌هایی از این مناطق اشغالی به خاک خود می‌باشد.
