در جریان انقلابهای منطقه -که قطعا منبعث از فرهنگ بیداری اسلامی است- برخی آرایشهای نظامی -امنیتی بی‌اعتبار شده و این نوعی تزلزل برای توان نظامی جبهه غرب است. پیمان کمپ دیوید را می‌توان از جمله مهمترین این تغییرات در نظر گرفت.

با افزایش احتمال گفتگوهای معارضان سوری با دولت بشار اسد، غربی‌ها با ارسال کمک‌های تسلیحاتی، امید دست‌یابی به موفقیت‌های بیشتری را توسط شورشیان سوری دارند تا در این بین معارضین سوری با امتیازگیری از دولت بشار اسد، به نوعی با دست برتر وارد این مذاکرات شوند.

این‌طور به نظر می‌رسد که محور غربی-عربی-ترکی در دور جدید فشارها بر سوریه تلاش دارد امتیازات بزرگ نظامی در جبهه جنگ داخلی با حکومت بشار را در فرصتی کوتاه به‌دست آورد و از این امتیازات برای فشار سیاسی و ارجاع پرونده این کشور به دادگاه جنایی جهت برکناری اسد استفاده کند.

وقایع و اتفاقات رخ داده در سوریه را می توان یکی از محورهای طرح مقابله ی آمریکا دانست. طرحی که در آن بازیگران مستقیم و یا بهتر بگوییم ابزارهای در اختیار آمریکا و اسرائیل در منطقه به سه طیف تقسیم می شوند: یک طیف کشورهای همچون عربستان، قطر، امارات، طیف دوم کشوری به نام ترکیه و گروه سوم کشور های اروپایی و اعضای ناتو.